Creatief door oppervlakkige interesses
Het duurde vannacht even voor ik in slaap viel. Maar toen dat rond half twee gebeurde verdween ik in een heerlijk droomlandschap. Om zeven uur werd ik uitgerust wakker, dacht nog even na over de dromen en begon aan mijn ochtendritueel.
Om kwart over acht reed ik naar kantoor. Op de radio vertelde een vrouw dat gemeenten 6 miljard moeten bezuinigen. Plantsoenen worden niet meer onderhouden en zo gaf ze nog wat voorbeelden. Mijn gedachten gingen naar een bericht dat ik eerder schreef over werkgelegenheid.
Er is niet genoeg werk meer om iedereen aan werk te helpen. De kantoortuinen waar vroeger honderd klerken zaten te schrijven zijn vervangen door twee dames met een computer. De bevolking groeide, maar veel werk werd/wordt door steeds minder mensen gedaan. En terwijl vroeger hoofdzakelijk mannen werkten, zijn tegenwoordig ook vrouwen op de arbeidsmarkt.
De enige manier om werk te creëren, als dat nodig is voor het gevoel van nut en welbehagen bij mensen, is het herdefiniëren van werk. Zodanig dat ook allerlei werkzaamheden die nu niet meer worden uitgevoerd weer in beeld komen, zoals bijvoorbeeld het plantsoenonderhoud.
Meer gedachten over het onderwerp schoten door mijn hoofd en ineens zat ik bij Pauw & Witteman mijn verhaal te vertellen. Naast de deskundigen die zich in één onderwerp hebben verdiept en het jargon kennen, was ik een vreemde eend. ‘Ik ben creatief door oppervlakkige interesses’, hoorde ik mezelf zeggen, ‘maar alle baanbrekende ontdekkingen en ideeën kwamen van mensen buiten een vakgebied dus luister’. Het was een droom en de vrouw op de radio had inmiddels plaatsgemaakt voor een lied van Adèle.
Op kantoor dacht ik terug aan mijn uitspraak ‘ik ben creatief door oppervlakkige interesses’. Zoals altijd had ik allerlei associaties en gedachten. Maar er bleef er één hardnekkig hangen.
Creatief door oppervlakkige interesses
Een paar weken geleden las ik in de New York Times een artikel over Brett Turner waarin ik mezelf terugzag. Niet letterlijk natuurlijk, maar … laat ik het verhaal vertellen.
Het verhaal gaat over Brett Turner, een eerstejaars student aan het Hamilton College in Clinton. Hij vroeg zijn muziekleraar ‘waarom is muziek belangrijk?’. Het gepassioneerde antwoord maakte hem enthousiast. Niet direct voor muziek, maar wel genoeg om zijn vraag bij meerdere leraren voor te leggen (waarom is jouw werkveld belangrijk?). Tegen de tijd dat hij afstudeerde had hij 200 leraren gesproken.
Hij vroeg ze naar hun onderzoek of specifieke interesse en luisterde geboeid naar hun antwoord. ‘Waarom heb je, in plaats van een antwoord van een uur, hun klas niet gevolgd?’, werd hem gevraagd.
‘Omdat ik oppervlakkige interesses heb’, was zijn antwoord. In de ware traditie van de vrije kunsten wilde hij iets weten over veel.
Brett Turner vond de studie die hij wilde volgen door de gesprekken met twee leraren die dezelfde levenswijsheden deelden. De leraar scheikunde en de leraar Spaanse talen vertelden hem: ‘er is maar weinig belangrijk in het leven’. Voor de leraren waren gezin en vrienden het belangrijkst. En ‘Het leven is als een rivier en de meeste mensen staan op de kust’.
Vrije kunsten
De zoektocht van Brett Turner gaf hem een beetje informatie over talrijke onderwerpen. Dat is, zoals gezegd, een beetje in de traditie van de vrije kunsten en het doel van onderwijs op basis van die traditie. Steeds vaker blijkt uit onderzoek dat de meest creatieve mensen een beetje weten van een heleboel dingen en zich eventueel daarna specialiseren. Ze worden wel de T-gevormde denkers genoemd. Daarbij symboliseert de horizontale balk de geringe kennis over vele terreinen en de verticale balk de expertise op een smal gebied.
Met andere woorden, een wetenschapper die zich direct heeft gespecialiseerd en niet in staat is te converseren met mensen buiten zijn vakgebied, laat veel van zijn creatieve potentieel onbenut
Vorige en volgende berichten
« Ouder: We zijn de overlevendenNieuwer: De duurste grammetjes op aarde »Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.