Een jaar of tien geleden kreeg ik voor het eerst informatie over Omega 3, 6 en 9 en nog een aantal gezondheidsbevorderende producten. Vrijwel niemand in Nederland wist er nog van. Laat staan dat het werd gebruikt. In de media was het ook nog lang geen onderwerp.

Maar wist in Nederland nog niemand ervan? Nou, er waren wel mensen die van de producten wisten en ze zelf(s) gebruikten. Artsen!

De man die me informeerde, een Amerikaan, zei dat artsen vooruit lopen in gebruik, maar dat ze de informatie voor zich houden. Ze lopen op dit gebied twintig jaar voor op de massa, zei hij. Ik reageerde door te zeggen dat het mogelijk gewoon de productcyclus was, van trendsetter naar massa. Artsen houden dan geen informatie achter, maar het kost nu eenmaal tijd.

Nu zijn de meeste van de bedoelde producten wel gewoon te koop. Maar de massa is er nog helemaal niet mee bezig.

Onderzoek

Er is de laatste jaren veel nieuwe kennis gekomen op voedings- en gezondheidsgebied. Een groot deel zal geleidelijk onze gezondheid ten goede komen. Een ander deel zal helaas worden gebruikt om de winstcijfers van grote bedrijven te verbeteren, mogelijk zelfs wanneer dit niet gezondheidsbevorderend is of zelfs schadelijk. Met kennis en informatie kun je nu eenmaal vaak twee kanten op.

Eigen belangen

Gisteren las ik een artikel over MVO (maatschappelijk verantwoord ondernemen) en Duurzaamheid. Het was weer een typisch voorbeeld van ‘how to lie with statistics’. Dat gebeurt wel vaker met duurzaamheid, vooral omdat meerdere definities worden gebruikt en de meeste onvolledig zijn. Iemand kan in zijn argumentatie dan gewoon dat onderdeel pakken dat hem het beste uitkomt.Een verkoper van een Hybride auto bijvoorbeeld, zegt dan dat deze heel duurzaam is en benadrukt de voordelen. Maar hij laat achterwege dat hij weet dat de meeste gebruikers, na de circa 25 kilometer elektrisch, gewoon doorrijden omdat ze geen zin hebben de accu op te laden; ze rijden gewoon op benzine of diesel tot ze weer opladen. Ook vertellen ze niet dat de wagen in de productie verre van duurzaam is, dat onderdelen onder ongunstige omstandigheden zijn gemaakt enzovoort.

In de voedings- en gezondheidswereld is dat niet anders. De farmaceut promoot zijn laboratoriumproducten en vergeet voor het gemak de bijverschijnselen of vermeldt ze met ultra kleine lettertjes in een bijsluiter. De groenteman prijst zijn mooie broccoli aan terwijl hij weet dat de kanker preventieve stoffen waarom het bekend staat al nauwelijks meer aanwezig zijn en ga zo maar door.

Jouw belang

Als consument/individu moet je daarom zelf alert zijn en je goed informeren. Niet alles klakkeloos aannemen, maar ‘second, third en desnoods forth opinions’ zoeken als je dat nodig lijkt. En voor voedings- en gezondheidsproducten kun je dus artsen in de gaten houden.

Geen directe vragen stellen, want dan zullen ze het niet zeggen. Ik heb een arts, waarvan ik weet dat hij multi-greens gebruikt, glashard horen beweren dat die supplementen onzin zijn. Hij zal er belang bij hebben over het gebruik te liegen. Maar zijn belang is niet mijn belang. Evenmin als mijn belang jouw belang is.

Ter illustratie

Afgelopen week sprak ik iemand die geen brood meer at omdat hij had gelezen dat brood, aardappelen en nog zo wat producten niet goed zijn voor je gezondheid en je vetgehalte. Brood niet gezond? Ook dat is een goed voorbeeld van de noodzaak verder te kijken.

Je kunt daarbij kijken naar de bron. Bij sommige afslankgoeroes past brood gewoon niet in hun dieetverhaal, om welke reden dan ook. Maar is het daardoor echt ongezond? Veel brood is, volgens sommige ‘adviseurs’ gemaakt van gemodificeerde tarwe. Maar is brood daardoor ongezond? Als het antwoord voor jou ‘ja’ is dan zijn er alternatieven. Dat zag ik aan het spelt- en zuurdesembrood dat bij de lunch van een congres jaren geleden werd geserveerd. Een artsencongres!