H4O

Vorige week sprak ik iemand, ik kan me niet meer herinneren wie, die me vertelde over een kwaal waar hij mee had gelopen. ‘ik moest die pillen met veel water drinken en ook daarna veel water blijven drinken’, zei hij, ‘en nu denk ik dat het best kan zijn dat ik van het water drinken beter ben geworden’.

Drie maanden geleden

h4o_waterIk moest direct aan Hans denken. Hans vertelde me drie maanden geleden over H4O, een water dat door een vriend van hem wordt geïmporteerd uit Japan.

Die vriend was na een week H4O drinken van huidklachten af waarmee hij jaren had getobd. Een vriend van die vriend had een tumor die op, voor diens artsen, onverklaarbare wijze bijna onzichtbaar was geworden. En een andere vriend van die vriend was zelfs van prostaatkanker genezen.

Ik hoorde het aan en dacht er het mijne van; korreltje zout dus. Ik weet dat water drinken belangrijk is voor mensen. Wellicht alleen al omdat we elke dag meer dan de helft van ons lichaamsgewicht aan water meesjouwen. Maar genezen van kanker…

Vier weken geleden

Vier weken geleden kwam ik Hans weer tegen. Hij was inmiddels zelf ook aan de H4O. Na drie dagen voelde hij zich al veel beter, vertelde hij, ‘ik voel me rustig in mijn hoofd, mijn bloeddruk is gezakt, mijn huid voelt anders. Het is geweldig’.

Inderdaad was zijn huid anders. Hij had meer kleur, zijn huid zag er zachter uit en het leek wel alsof hij minder rimpels had. ‘Kan het niet zijn dat je gewoon meer rust in je leven hebt?, vroeg ik hem, ‘je bent kort geleden gescheiden, hebt een nieuwe woonomgeving, een nieuwe doel in je leven. Je leven is rigoureus veranderd. Misschien is dat wel de reden’.

Natuurlijk weerlegde Hans mijn opmerking, je moet een gelovige ook niet afvallen, ‘Nee, het is het water. Echt.’

Gisterenmiddag

Gisteren was ik bij Hans toen zijn telefoon ging. ‘Het is Ron’, zei Hans, terwijl hij zijn linkerhand op de microfoon van de telefoonhoorn hield. Ik kende Ron een beetje, ik had hem een paar keer bij Hans ontmoet.

Ron heeft psoriasis. ‘Het is een hevige vorm’, vertelde hij me een keer, ‘een naar binnengeslagen psoriasis’. Ik weet nog dat ik mijn lachen toen bijna niet kon inhouden, een naar binnengeslagen huidaandoening. Hoe verzinnen ze het toch allemaal.

Ik kijk naar de telefonerende Hans. Aan Hans zie ik het enthousiasme aan de andere kant van de lijn. Ron vertelt over zijn ervaring met H4O, dat is duidelijk.

Terwijl Hans de telefoon neerlegt begint hij te vertellen. ‘Ron gebruikt H4O nu ook een week. Hij had altijd een kriebelig gevoel in zijn lichaam, alsof er door zijn hele lijf miertjes liepen. Na drie dagen had hij daar geen last meer van. Jaren heeft hij dat gevoel gehad. Hij was zo geschrokken van de stilte in zijn lichaam dat hij naar zijn huisarts is gegaan. Die heeft hem onderzocht en daarbij ook geconstateerd dat Ron’s bloeddruk voor het eerst in jaren normaal is. Vanochtend is hij weer geweest en hij kan volgens zijn huisarts voorlopig stoppen met de medicijnen tegen hoge bloeddruk.’

‘Het kan ook suggestie zijn’, zeg ik, ’of misschien drinkt hij gewoon meer water’.

Hans kijkt me meewarrig aan.

‘Dat kan nooit kwaad hoor, meer water drinken’, zeg ik denkend aan het gesprek van vorige week.

‘Ik ben ook gestopt met mijn medicijnen’, openbaart Hans, ‘ik weet dat je sceptisch bent, maar wat doet het ertoe of het van water komt of van dit H4O. Het is een positieve verbetering. Ik voel me er goed bij en Ron ook.’

‘Ok, ok’, reageer ik, ‘hartstikke goed. Ik zou alleen niet te veel met die medische voorbeelden komen. Kanker genezen met dat water komt wel wat dicht bij Jomanda-achtige beweringen’.

Water

In de kerstvakantie van 2005 las ik het boek ‘You’re not sick, you’re thirsty!’ van Feyedon Batmanghelidj. Ik had het in de boekenkast van mijn toenmalige vriendin gevonden en meegenomen naar ons vakantiehuisje op La Palma.

Het was interessant en het vulde mijn waterkennis aan met talrijke voorbeelden op orgaanniveau. Vlak na mijn middelbare schooltijd had ik een tijdje in een antroposofische fabriek gewerkt. Daar was mijn interesse in water begonnen. En ik had ook een tijdje een briefwisseling met een vrouw die publiceerde over de genezende krachten van water. Maar Batmanghelidj ging verder. Hij legde het belang van water uit op het niveau van organen en kwalen. Reuze interessant. Maar nu was er dus H4O…

H4O

De goed gekozen naam H4O vertelt het verhaal van dit water al. Het bevat 4 waterstofatomen aan het zuurstofatoom, in plaats van de 2 (H2O) van gewoon water.

Waterstof is het kleinste en eenvoudigste molecuul. Het kan daardoor, volgens de Japanse producent, door celmembranen heen en gaat dan als anti-oxidant werken. De extra waterstofatomen zorgen voor een grote hoeveelheid elektronen die de cel beschermen, vernieuwen en nog veel meer goede dingen doen.

H4O is wat anders dan geïoniseerd water, dat momenteel ook weer actueel is. Hoewel beide als anti-oxidant worden aanbevolen, worden bij ioniseren van water de waterstof- van de wateratomen gescheiden (door electrolyse).

en toen…

Ik neem afscheid van Hans in de hal van zijn kantoor. Terwijl hij de deur voor me openhoudt zie ik Charles uit zijn auto stappen.

‘Wisseling van de wacht’, zeg ik.

Hans kijkt naar buiten. ‘Ja Charles’, reageert Hans, ‘die is eergisteren ook begonnen met H4O’.

‘Nou ik hoor het nog wel’, antwoord ik terwijl ik naar buiten loop.

‘Ha Charles’, roep ik terwijl ik, als hij opkijkt, naar hem zwaai en door loop.

‘Hij zwaait enthousiast terug’. Wellicht enigszins verbaasd dat ik van hem wegloop. Maar ik ken Charles. Hij is een beetje een hypochonder. Als ik nu zijn wonderbaarlijke genezingen door H4O ook nog moet aanhoren…

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 9 oktober 2013 door in de categorie 2013, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *