Vannacht werd ik tegen half vier ineens wakker met in mijn gedachten zuster Bernadine. Zij was het hoofd van de Montessorischool waar ik als kleuter naar toe ging. Ik heb in al die tussenliggende jaren niet aan haar gedacht. Als ik dat wel had gedaan zou ik haar naam niet meer weten. Maar nu zag ik haar duidelijk voor me en kende ik haar naam, zuster Bernadine. Wat de aanleiding was. Ik weet het niet.

Klein klein kleutertje

Ik was natuurlijk een klein mannetje. Als kleuter was alles om me heen groot. Zelfs mijn opa leek een reus, terwijl later bleek dat hij een gemiddelde lengte had.

Zuster Bernadine zal ook, nu ik aan haar terugdenk, van gemiddelde lengte zijn geweest. Maar ze straalde een combinatie uit van autoriteit, rechtvaardigheid en zachtheid. Daardoor kan een mens groter lijken. Zoals de moeder overste in de Sound of Music of sister Mary Stigmata uit de Blues Brothers.

Dromen van zuster Bernadine

Ik weet dus niet waarom zuster Bernadine ineens in mijn gedachten was, of in een droom. Gewoonlijk word ik ook niet midden in de nacht wakker. Wanneer dat toch op spaarzame momenten gebeurt, weet ik meestal wel wat de aanleiding is. Zoals wanneer ik droom van Bagheera Sitter (voor de aanleiding volg de link).

Op de kleuterschool hielden kleuterbegeleidsters in het klasje de kinderen bezig. Dat waren gewone meisjes. Als ik me goed herinner waren er slechts twee ook non. Die liepen, evenals zuster Bernadine, in nonnenkledij.

Hoofd van de school

Zuster Bernadine was het hoofd van de school. Ze kwam slechts af en toe binnen bij een kleuterklasje. Daar toonde ze zich heel ervaren met de kinderen, weet ik wanneer ik als volwassene terugkijk. Ze wist dingen te bedenken waardoor gedrag werd gestimuleerd of juist tegengegaan.

Het verlegen meisje kreeg bepaalde klusjes om haar uit haar schulp te trekken. Of haar op zijn minst te laten ervaren waar haar verlegenheid haar van weerhield. En de jongen die medeleerlingen pestte liet ze taken doen waardoor hij inzag dat zijn gedrag niet aanvaardbaar was.

Sinterklaas

Verkleedpartij tijdens Sinterklaas met zuster Bernadine links op de foto. Het jongetje links is school- en voetbalvriend Dees Ebbing. Tweede jongetje van rechts ben ik verkleed als priester.

Wat ze bij mij zag weet ik niet. Wellicht de verlegenheid of bescheidenheid waarmee ik nog steeds ben behept. Ik was vaak de door haar aangewezen vrijwillige leerling die iets moest voorlezen, een rol kreeg in een toneelstukje en dergelijke.

De foto hiernaast toont zo’n toneelstukje/verkleedpartij. Het begon ermee dat ik als een van de eersten bij Sinterklaas moest komen. Daarna kreeg ik het priesterpak aan, maar waarom? Daar kan ik me niets van herinneren.

Lezen

Dat lezen op kleuterniveau ging me overigens makkelijk af. Op jonge leeftijd kreeg ik al les van twee ongetrouwde zusters van mijn opa. Ze hadden allebeid in het onderwijs gewerkt. Mijn jongste broertje heeft van die tantes nog meer profijt gehad dan ik. Hij kreeg van de tantes tot halverwege de lagere school taal- en rekenles, aardrijkskunde en andere vakken.

Maar waarom ik wakker werd in een droom van zuster Bernadine weet ik nog steeds niet.