Het nieuwe winkelen

Afgelopen vrijdag was er een bijeenkomst over de toekomst van het Werk van Maarsseveen in Maarssen. Er is een nieuw bestuur van de stichting die het ‘Fort’ kocht van de gemeente. Ik sprak er met de voorzitster van de Raad van Toezicht, Annie Kamp. Zij was tien jaar gedeputeerde in de provincie Utrecht. Vanzelfsprekend ging het over politiek, het  kabinetsbeleid, de huidige ontwikkelingen in de samenleving.

Bij dat laatste kwam ook de lastige positie van de detailhandel aan bod. Want we halen informatie van internet, gaan kijken in de winkel en kopen vervolgens online. De detaillist is een showroom geworden. Het leek me een goede invalshoek om een berichtje over te schrijven. Niet alleen vanuit de invalshoek van internet, waar we nu mee te maken hebben.

Want ruim tien jaar geleden ontdekte in gesprekken met bepaalde detaillisten al dat ze toonzaal beheerders waren gedevalueerd. Wat we nu op internet doen, zoeken van informatie, dat deden ze er toen nog wel bij.

Ik sprak bijvoorbeeld met Ben Romp, die toen nog fotozaak FotoRomp had op het Willem van Noortplein in Utrecht (zijn zoon heeft de zaak inmiddels overgenomen). Hij vertelde dat (potentiële) klanten kwamen kijken, soms een half uur of langer met hem spraken over een fototoestel en dan weggingen met de opmerking ‘ik denk er nog even over na’. Hij zag ze nooit meer terug, want ze kochten het fototoestel bij Foto Steenweg. Dat was een massaal inkopende dozenschuiver die fototoestellen voor de laagste prijs kon aanbieden.

Ok, een bericht dus over het nieuwe winkelen. Maar …

Gisterenavond kreeg ik van Chris Verhoeven, een vriend die als senior communicatie adviseur werkt bij de Gemeente Utrecht, zijn wekelijkse column binnen met als titel “Het nieuwe winkelen”. Een leuk verhaal, dus:

Het nieuwe winkelen

‘Wil je een tennisracket kopen? Ga naar een goede sportzaak. Laat je goed adviseren. Vraag of je een paar rackets kunt uitproberen. Noteer het type van je voorkeur en koop het online. Internet is namelijk veel goedkoper.’

Dit advies is te vinden op www.racketkopen.net. Het vat onze ethiek van het kopen goed samen: we willen het beste voor de laagste prijs. Wat precies het beste voor je is, vind je op internet. Waar het het goedkoopste is: idem. En als je lef hebt vraag je de plaatselijke vakhandelaar of je een paar rackets mag proberen. Om vervolgens op internet te kopen. Er staat niet bij of je de betreffende vakhandelaar ook vriendelijk moet bedanken voor zijn service. Het kost geen moeite om het einde van de detailhandel te voorspellen. Wie kan googlen is in no time specialist en spekkoper. Niet goed, geld terug.

In onze binnensteden knopen veel zelfstandige de detailhandelaren inmiddels de laatste touwtjes aan elkaar. In de recent opgeknapte Arnhemse Steenstraat – we haalden er ooit het monopoliespel mee – maken gerenommeerde winkels plaats voor winkels met dumpartikelen, een beleningszaak, kebab en leegstand. Alleen de superspecialisten, zoals de modeltreintjeswinkel van Wentink, houden stand. De vraag is hoe lang nog.

Ik koop mijn racket uiteindelijk niet op internet maar in een outletstore op een industrieterrein, aan de rand van de stad. Tja. Gezellig winkelen is anders. Plek zat en gratis parkeren, dat dan weer wel. Mocht ik koopjes willen jagen dan kan ik linksaf, de enorme hal van de Action in. Rechtsaf in een vergelijkbare loods zit de Intersport outletstore. Ik heb mijn online huiswerk gedaan. De verkoper ook: hij slaagt voor mijn mondelinge overhoring.

Ik zie een gouden toekomst voor deze rafelranden van de stad. De stadsrand is het nieuwe centrum. In Oberhausen kennen ze het fenomeen al. Niet voor niets heet het shoppingmekka daar ‘das neue Mitte.’ Alle ketens onder één dak. Samen met alle fastfoodketens rond één – ook – overdekt plein. Niet in het oude centrum, maar in the middle of nowhere. Die ketens redden het wel. Voor het voortbestaan van de onafhankelijke winkeltjes vrees ik het ergste. Ze hebben soms wel bestaansrecht, maar hun binnenstad misschien niet. De weidewinkels en het online kopen winnen de slag om de consument. Utrecht telde volgens de laatste cijfers gemiddeld 70.000 bezoekers per week minder in de binnenstad. En dan moet de start van de bouw van het nieuwe winkelhart in Leidsche Rijn nog beginnen.

Is er dan geen spatje hoop? Jawel. Meer van hetzelfde. En dan bedoel ik echt heel veel hetzelfde. Zoiets als Batavia Stad Fashion Outlet bij Lelystad, maar dan op alle gebieden. Rotterdam krijgt een heuse grafboulevard in de Rusthoflaan: alles wat met uitvaart en rouw te maken heeft in één straat. Lichtenvoorde krijgt wat mij betreft alle boekwinkeltjes. Arnhem de miniatuurtreintjeswarenhuizen en Leidsche Rijn Centrum wordt één groot bugabooparadijs. Voor iedereen die voor het winkelen nog wel de deur uit wil: meer van hetzelfde is het nieuwe voor elk wat wils!

Lees hier meer Weekcolumns van Chris of mijn bericht ‘modern winkelen

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 2 december 2013 door in de categorie 2013, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *