- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Griekse belasting, ze willen verbetering

Gisteren liep ik bij Rob binnen. Hij is een vriend die naast zijn werk een beetje in auto’s handelt. Omdat hij in gesprek was met twee mannen, die ik aanzag voor klanten, bleef ik op enige afstand staan.

Rob wenkte me dichterbij te komen. Nadat hij me had voorgesteld wendde hij zich weer tot de twee mannen, die ik nu kende als Alexis en Gregor Ik stelde me bescheiden op en hield me buiten hun conversatie over auto’s. Ik weet te weinig van auto’s, in ieder geval vergeleken met Rob. En beter geen leuke opmerking gemaakt, dan een opmerking die mogelijk pijnlijk is.

De verkochte auto

Het werd me snel duidelijk dat de mannen geïnteresseerd waren in de lichtblauwe Mercedes SLK. Ze bespraken nog wat technische zaken en de prijs. Toen over dat laatste overeenstemming was bereikt, kwamen ze te spreken over belastingzaken, uitvoer, invoer en wat verder nodig is bij een autoverkoop een tussen twee landen.

‘Regel het maar zoals het voor jou goed is’, zegt de man die me was voorgesteld als Alexis, ‘wij regelen het dan verder wel in Griekenland’.

‘Moet je dan geen rekening houden met xxx?’ vraagt Rob. Daarbij gaat het belangrijke woord voor mij verloren omdat hij zich bukt naar een velletje papier dat op de grond is gevallen.

‘Nee, een etentje met de plaatselijke belastingman en alles is geregeld’.

Rob kijkt de man glimlachend aan. Daarop draait hij naar mij. ‘Het ziet er naar uit dat je weer een verhaaltje hebt voor je blog, de Griekse belasting.’

Griekse belasting

‘René schrijft elke dag een verhaaltje over wat hem bezighoudt’, vertelt Rob nadat hij zich heeft teruggekeerd naar de beide mannen. ‘Een verhaaltje over Griekenland en Griekse belasting past daar zeker in’

‘Oh over de Griekse belasting kan ik je nog wel het een en ander vertellen’, richt Alexis zich nu naar mij. Daarna draait hij zich en spreekt tegen de man die me als Gregor is voorgesteld en die waarschijnlijk geen Nederlands spreekt. Het valt me nu pas op dat hij zich ook niet of nauwelijks in het verkoopgesprek heeft gemengd.

‘Natuurlijk hebben we de Europese gesprekken over Griekenland gevolgd’, zegt Alexis nu tegen mij. ‘We hoorden de reacties in bijvoorbeeld Nederland en de gevolgen daarvan in ons land. Ik kan je zeggen, er is nauwelijks iets veranderd. In ieder geval niet op het gebied van de Griekse belasting en corruptie. Aan de ene kant hebben wij daar helemaal geen probleem mee natuurlijk. Maar er zijn echt zat Grieken die het wel anders zouden willen.’

Ik knip bevestigend begripvol, in de hoop hem te stimuleren verder te praten.

Grieks belasting hervormen

‘Echt, veel Grieken willen verbetering. Het helpt ons in de handel met andere landen als ons systeem daarop beter aansluit. Dat geldt waarschijnlijk ook voor Spanje en Portugal. Dat zijn immers ook landen die nog steeds corrupt en ongeorganiseerd zijn. Maar het is er bij ons helemaal in gesleten, dus het zal tijd kosten. Soms kunnen veranderingen ook bij mensen echter snel gaan.’

Gregor buigt zich naar Alexis en vertelt hem iets in het Grieks.

‘Ja’, knikt Alexis naar de man en wendt zich tot mij. ‘Gregor zegt dat onze regering het belastingsysteem ook graag zou willen veranderen, maar dat ze niet weet hoe. Volgens hem hebben ze al eens gevraagd of Nederland of Duitsland hen daarbij wil helpen. Aangeven hoe je zoiets opzet en invoert.

‘Ik denk dat onze overheid en belastingdienst het helemaal geen probleem zouden vinden’, reageer ik. ‘Ze sturen vanuit ons land immers ook politieagenten naar Afghanistan om daar agenten op te leiden’.

Geen problemen in het Europese

‘Wie weet maken we nog mee dat het allemaal goed komt met de culturele verschillen van de landen in Europa. Voorlopig hebben we als burgers onderling in ieder geval geen problemen in het Europese’, zegt Alexis en wijst naar de zojuist gekochte auto.

Als de mannen tien minuten later zijn weggereden in hun nieuwe aanwinst vertelt Rob me dat Alexis een Grieks restaurant heeft in Nederland, maar dat zijn zoon die runt. Hij is zelf veel in Griekenland. ‘Daar heeft hij nog olijfboom plantages, marmermijnen en onroerend goed. Zijn vader komt sinds een paar jaar af en toe met hem mee naar Nederland.’

‘Is dat zijn vader?’ reageer ik retorisch, maar toch ook wel benieuwd.

‘Ja, zijn moeder is overleden. Maar die ouwe van hem is kerngezond’.

‘Maar hij ziet er zo jong uit, nauwelijks de vader van Alexis’

‘Dat krijg je als je voldoende olijven eet en geen belastingzorgen hebt’, besluit Rob het onderwerp.

Zie ook het bericht ‘Griekse belastingdienst