- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Grootouders

Grootouders in Giethoorn en Amsterdam

De ouders van mijn moeder woonden in Amsterdam, die van mijn vader in Steenwijk. Daar is vanaf mijn geboorte tot het overlijden van mijn grootouders niets aan veranderd. Als opgroeiend kind beleefde ik de twee verschillende werelden steeds anders.

Tot ongeveer mijn tiende had ik een voorkeur voor oma Riet en opa Henk in Amsterdam. Niet vanwege de plaats, maar omdat ze leuker waren. Ze gaven me het gevoel dat ik iemand was. Meestal kregen mijn broertjes en ik meer aandacht dan ze aan mijn ouders gaven. En ze deden niet moeilijk als we buiten speelden op het pleintje voor het huis of in de straten van het volkswijkje. Ze lieten ons los en je voelde de verantwoordelijkheid die je daarmee kreeg. Je kon de wereld rond hun huis verkennen, zelfs kattenkwaad uithalen, maar je wist waar de grens lag. Ze hadden ook altijd verrassende verhalen, nieuwe gekke spulletjes en er kwamen mensen van allerlei pluimage langs.

Oma Greet en opa Jan in Steenwijk ervoer ik toen als heel anders, voorspelbaar en saai. Mijn ouders en zij zaten aan tafel. Ze spraken daar over altijd dezelfde mensen en onderwerpen. En als wij wel eens buiten speelden voelde je constant de waakzame ogen van oma op je gericht.

Rond mijn tiende kwam er meer balans in mijn voorkeur. Ik begon het wat oppervlakkiger karakter van opa Henk te herkennen door de veel diepere gesprekken met opa Jan. En buiten spelen en de omgeving ontdekken van Steenwijk werd ook leuker, nadat oma Greet ons geleidelijk meer vrij liet. We mochten zelfs naar Giethoorn fietsen.

Het bleven twee onvergelijkbare werelden. De drukte in huis, de brutale vriendjes en het voetballen op straat tegenover de rust van de groene ruimte, de ontdekkingstochten op het platte land en de vriendjes die meer balans hadden tussen ondeugend, verwondering en serieus.

Op mijn achttiende ging ik in Amsterdam wonen en kwam ik veel vaker bij opa Jan in Steenwijk, mijn oma was helaas al overleden. We konden uren praten over de diepere zaken van het leven, genoten samen van de natuur of lazen in elkaars gezelschap een boek. Bij mijn grootouders in Amsterdam kwam ik weinig. Die zag ik nog slechts op verjaardagen, bij een wedstrijd van Oranje of als het echt te lang was geleden dat ik er was geweest.

verschenen in het tijdschrift OOK! – foto uit archief Deuxième/Polyvisie – het verhaal berust op fantasie.