Ze heeft een opvallende, exotische uitstraling. Dus toen ik de grote foto van haar zag in FD.Outlook (een kwartaaluitgave van het FD) wilde ik ook wel even lezen wat het verhaal erachter was. En dan blijkt Leila Janah (2 oktober 1982) niet alleen mooi van buiten, maar ook een wereldwijf van binnen. Een bijzonder verhaal, dat ik maar even overneem uit het Financieele Dagblad:

Toen Leila Janah zestien was, won ze een studiebeurs. Een grote eer, maar ze besloot les te geven in Ghana. Ze gaf Engelse les aan blinde kinderen. Kansloze kinderen ‘born in the wrong place’’, maar ze waren gretig, zegt ze, ‘Alles wat ze nodig hebben, is een kans.’

Ze studeerde vervolgens toch af aan Harvard, werkte bij de Wereldbank en bij een groot outsourcingbedrijf in India. In 2008 richtte ze Samasource op. Met dat bedrijf helpt ze de armsten in kleine dorpen in ontwikkelingslanden aan werk. Dat is computerwerk. Tags bij foto’s plaatsen. Papieren archieven digitaliseren. Digitaal bulkwerk.

Je zou Samsource een uitzendbureau kunnen noemen dat mensen in ontwikkelingslanden laat werken voor technologiereuzen als Google, LinkediIn en Microsoft. Ze werkt hiervoor samen met lokale outsourcingsbedrijven.

Voorwaarden: alleen mensen die minder dan drie dollar per dag verdienen, komen in aanmerking. Bovendien moet ten minste 40% van de inkomsten van de outsourcingspartners worden gestoken in training en maatschappelijke projecten.

Zo pendelt Janah tussen de hightechkantoren in de Verenigde Staten waar grof wordt verdiend en de plattelandsdorpen in Oeganda en Benin, waar de levensverwachting op ongeveer dertig jaar ligt en waar het dagloon 1,25 dollar is. Het doel is om de inkomensverschillen beetje bij beetje kleiner te maken.

Jahah is een geduldig mensn. Inmiddels heeft ze zo’n vijftienduizend mensen boven de armoedegrens getild en 85% heeft inmiddels een beter betaalde baan gevonden. Geef deze mensen geen vis, maar leer ze vissen. Maar dan in een moderne variant.

Ondertussen heeft ze ook Samahope opgericht. Dat is een crowdfundingproject voor medische behandelingen. ‘In Sierra Leone heb ik een vrouw ontmoet die op haar twaalfde werd verkracht door haar leraar, waarna ze incontinent werd en noodgedwongen thuiszat. We hebben geld ingezameld waarna ze een levensreddende operatie kon krijgen’, zegt Janah in een interview. ‘En zo heb ik nog honderd voorbeelden van mensen die we al hebben geholpen.’