Het stille leed, dat Artrose heet

Vroeger waren er mopjes over artsen waarbij de clou er meestal op neer kwam dat de dokter zei, ‘neemt u maar een asperientje’. Daar moet ik altijd aan denken als ik bij een praatprogramma een medische onderzoeker zie. Zo’n onderzoeker die na jaren van onderzoek een stofje heeft ontdekt waarmee we over vijftig jaar geen last meer hebben van een lichamelijk ongemak. ‘Waarschijnlijk’, zeggen ze er vaak bij, want zekerheid kunnen ze pas geven na nog eens jaren van onderzoek. ‘Joh, ga eens wat zinvols doen’, denk ik dan.

Begin vorige week moest ik er weer aan denken. Dit keer niet omdat er een onderzoeker op televisie was. Ik was op een receptie van een tachtigjarige. Pratend met enkele oudere mensen hoorde ik ineens iemand achter me zeggen ‘… dan moet je een asperientje nemen zegt ie’. Even keek ik om. Toen ik me weer tot mijn gespreksgenoten wendde zei er één, als antwoord op mijn vragende blik, ‘dat gaat over atrose’.

Welk leed schuilt achter de glimlach

Welk leed schuilt achter de glimlach

De man naast hem reageerde daarop met iets als ‘ja, ik heb er ook last van’. Wat weer aanleiding was voor anderen om met hun artrose uit de kast te komen. Want ok, ik heb nooit stilgestaan bij zoiets als artrose. Hier hoorde ik echter dat heel veel oudere mensen het hebben. waarbij me vooral opviel dat ze er niet of nauwelijks over praten. Over het stille leed, dat Artrose heet.

Want het is een leed. Ik hoorde de vele voorbeelden aan van hevige pijn in armen, schouders en andere ledematen/gewrichten. Het slecht of helemaal niet slapen van de pijn. De plotselinge pijnscheut bij het tillen van bijvoorbeeld een dienblad. Het met moeite uit een stoel kunnen komen door pijn in de liesstreek.

Na de receptie ben ik eens gaan rondvragen. Het blijkt dat heel veel ouderen last hebben van pijn in hun botten, zoals sommigen het noemden. Niet allemaal verklaarden ze het met Artrose. Sommigen waren er niet eens voor naar een dokter geweest. Anderen accepteerden de pijn omdat er nu eenmaal reuma in de familie voorkomt, maar de huisarts diagnosticeerde uiteindelijk Artrose. En allemaal kregen ze slecht één remedie om de pijn te verzachten ‘neemt u maar een asperientje’.

Artrose

artroseArtrose is een reumatische aandoening waarbij het kraakbeen in kwaliteit achteruitgaat en dunner en zachter wordt. Dit proces kan in alle gewrichten optreden. Maar er zijn gewrichten waarin het vaker voorkomt, zoals nek, onderrug, knieën, heupen, duim, vingers en grote teen.

Het is een chronische aandoening die progressief verloopt. Dat betekent dat het niet overgaat en geleidelijk erger wordt. Vaak is het kraakbeen al slechter geworden voor mensen de pijnklachten krijgen. Maar het heeft niets met ouderdom of slijtage te maken, wat tot voor kort vaak werd gedacht. En er is wat aan te doen volgens het Reumafonds, meer dan het nemen van een asperientje.

Ouderen

Er is wat aan te doen en er zijn veel pijnen die lijken op artrose maar het niet zijn, lees ik op de website van het Reumafonds. Dezelfde pijnen als artriose, maar met als oorzaak artritis, botoontkalking en dergelijke. Allemaal verlangen ze een enigszins andere behandeling.

Waarom weten ouderen dat niet, zoals me is gebleken op de receptie en daarna. Maar vooral, waarom weten huisartsen dat niet en beperken ze zich tot een onderzoek dat bestaat uit knijpen in schouder en been, de diagnose Artrose en het adviseren van een asperientje. Want zo gaat het, hoorde ik van de tientallen ouderen die ik de afgelopen week sprak.

Medisch onderzoek

Als ik dan zie wat de oorzaak is van Artrose dan denk ik terug aan die medische nietsnutten, waar ik boven aan refereer. Velen zijn, vaak vanuit het commerciële belang van een farmaceut, op zoek naar iets dat is achterhaald tegen de tijd dat ze het vinden; ingehaald door bijvoorbeeld bacteriën die resistent zijn geworden voor onze antibiotica of een natuurramp waarmee de helft van de bevolking is weggevaagd.

Richt je eens op het NU. Zoek iets waarmee kraakbeen herstelt, kan worden vervangen of aangevuld. Daarmee help je mensen nu direct en jongeren in de toekomst. Verzacht het stille leed, dat Artrose heet.

Ter nuancering

Ik begrijp natuurlijk dat veel onderzoek een nobel doel dient. Er wordt onderzoek gedaan, en Nederland is daar zelfs leidend in, naar herstel en vervanging van kraakbeen. Maar het is triest te zien hoeveel (media)aandacht wordt gegeven aan Diabetes, Kanker en dergelijke zogenaamde grote ziekten. Dat veel onderzoek is gericht op een verre toekomst. Terwijl het stille leed, waar veel mensen nu last van hebben, nauwelijks aandacht krijgt.

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 12 februari 2014 door in de categorie 2014, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *