Door omstandigheden heb ik gisteren gekeken naar het programma ‘Opsporing Verzocht’. Na een paar zaken dacht ik ‘wat is dit voor PVV promotie?’. Op elk filmpje waarop de daders min of meer zichtbaar waren, bleken het donkere of lichtgekleurde Nederlanders. Wellicht een derde generatie gastarbeiders, want die mogen zich Nederlanders noemen omdat ze hier zijn geboren.

Onbedoelde PVV promotie

De beeld geven dus een verkeerd of op zijn minst onduidelijk beeld. Een beeld dat de PVV in de schoot geworpen krijgt, PVV promotie dus. Onbedoeld. Daar ga ik tenminste vanuit.

Gastarbeiders

Gastarbeiders zijn Turken en Marokkanen die vanaf 1964 tijdelijk naar Nederland kwamen. Maar ze bleven en inmiddels heten ze allochtonen. Hun kinderen zijn Nederlanders, omdat ze hier zijn geboren. Ze hebben vaak een dubbel paspoort.

Als je naar het programma Opsporing Verzocht kijkt, zou je denken dat criminelen vooral zijn te vinden onder deze nieuwe Nederlanders.

Nuance

Zoals altijd ligt de werkelijkheid genuanceerder. Het hangt van de pet die iemand op heeft welke invalshoek wordt gekozen. En daarmee welk beeld ontstaat.

Je kunt bijvoorbeeld een vergelijking maken op aantal gedetineerden. Als je daarbij een onderscheid maakt op land van herkomst dan krijgt je voor 2012 de volgende cijfers:

Er blijken verhoudingsgewijs meer Surinamers in de gevangenis te zitten dan Marokkanen. Maar Antillianen steken er opvallend hoog boven uit. Maar mag je van deze detentiecijfers uitgaan?

Kruimeldieven

In de gevangenis zitten voornamelijk kleine criminelen. De zakkenrollers, inbrekers en overvallers. En natuurlijk drugsgerelateerde criminelen. Maar grote jongens zitten niet in de gevangenis. De leiders van criminele bendes, witte boorden criminelen en dergelijke weten buiten het beeld van justitie te blijven, kopen zich vrij of weten om andere redenen gevangenisstraf te ontlopen.

Aantal niet-Autochtonen

In programma’s als ‘Opsporing verzocht’ zijn verhoudingsgewijs erg veel donkere en lichtgekleurde crimineeltjes te zien. In de algemene berichtgeving, zoals ook het bovenstaande tabelletje gedetineerden, zijn meestal een aantal dingen onduidelijk. Dat maakt conclusies trekken lastig.

Wordt bijvoorbeeld een in Nederland geboren crimineel Marokkaantje gerekend bij Marokkanen of bij de Autochtonen. Zonder duidelijkheid daarover kun je weinig zeggen over de verhouding autochtone en Marokkaanse crimineeltjes.

Vervolg

Bovenstaande schreef ik 4 maart 2014. Er zijn nu eenmaal berichten die ik uiteindelijk niet gebruik. Dan schrijf ik voor die dag snel een ander bericht, maar ik bewaar de tekst meestal wel. Twee weken na het schrijven van bovenstaande liet Wilders zijn publiek ‘minder, minder’ scanderen. Bij de berichtgeving in de media daarna pakte ik regelmatig bovenstaande er weer even bij.

Vrijdag 28 maart j.l. schoot een juweliersvrouw twee Marokkanen dood. Weer laaide de discussie rond criminele Marokkanen op. 

Een paar dagen later werd mijn nieuwe telefoon gebracht. Door in het bericht beschreven omstandigheden moest het koeriersbedrijf drie keer langskomen. De koeriers/bezorgers waren Marokkanen die als ZZP’er werken en het koeriersbedrijf als klant hebben. Keurige, hulpvaardige jongens van rond de vijfentwintig.

Mijn mening

Ruim tien jaar geleden moest ik een plan schrijven voor een gezondheidscentrum in Rotterdam. Het betrof een plan ‘hoe om te gaan met allochtonen’. Huisartsen hadden vaak problemen met bijvoorbeeld Turkse patiënten.

Wanneer een Turkse vrouw een klacht had kwam ook haar man mee. Dan moest door de hulpverlener vaak een hele show worden opgevoerd om de klacht te diagnosticeren binnen de mogelijkheden die de Turkse man toestond.

Voor dat plan heb ik talrijke onderzoeken gelezen over cultuur, omgangsvormen en dergelijke. Door de cultuurverschillen te onderkennen kon ik het plan schrijven. Daarmee konden de artsen, fysiotherapeuten en anderen in het centrum de relatie met de allochtone patiënten verbeteren of in ieder geval lastige situaties begrijpen en oplossen.

Cultuurverschil

Vanaf die tijd zeg ik ook dat we allochtonen best anders mogen behandelen dan autochtonen. Niet anders in strafmaat en dergelijke, maar wel in omgangsvormen. Het voert te ver om daar hier uitleg over te geven, er is inmiddels genoeg over geschreven.

Er zijn goede en slechte Nederlanders en er zijn goede en slechte Marokkanen, Turken, Chinezen etc. Kortweg kun je zeggen dat er goede en slechte mensen zijn. Als er verhoudingsgewijs veel kleine criminaliteit plaatsvindt door Marokkaanse jongeren, dan moet daar wat aan worden gedaan. Informatie over de culturele verschillen, het wat, hoe en waarom, is daarbij noodzakelijk.

Omgangsvormen

De justitieel medewerker mag daarna, wat mij betreft, ook andere omgangsvormen mogen hanteren. Daarbij denk ik aan de keren dat ik bij Marokkanen thuis was en zag hoe ouders en kinderen met elkaar omgaan. Dat de stoere, brutale jonge Marokkaan die we soms buiten zien, thuis met harde hand kort wordt gehouden.

En ik denk aan de opmerking van de Marokkanen die ik in Marokko sprak enkele jaren geleden. Zij wisten hoe slap in Nederland wordt opgetreden tegen criminele jonge Marokkanen en zeiden ‘je moet ze respecteren en respect bijbrengen’.

Ze vertelden dat veel Marokkanen in Marokko een hekel hebben aan in Nederland opgegroeide Marokkanen, die ze brutaal vinden en ongemanierd. En dat vooral de jongens tussen vijftien en vijfentwintig jaar daar een probleem mee hebben. Die voelen zich in beide landen niet thuis.