Kees, een aangetrouwde neef, was directeur van een justitiële inrichting waar criminele jongeren met gedragsproblemen worden behandeld. In de periode dat ik veel met hem optrok vertelde hij weleens verhalen over zijn werk.

Een mooi verhaal vond ik die over een jongen die op ingenieuze wijze uit zijn zwaar vergrendelde cel wist te ontsnappen. Hij liep een paar kilometer van de inrichting vandaan en werd uiteindelijk opgepakt terwijl hij stond te liften op een landingsbaan van vliegveld Soesterberg.

Het verhaal van Kees over wolfskinderen komt al enigszins in de richting van het onderwerp van dit bericht. Het ging niet over wolfskinderen zoals wij die kennen, verwaarloosde kinderen die in het bos leven en daar verwilderd uitkomen. Kees’ verhaal ging over kinderen die door incest zwaar misvormd waren, geen hersenpan en nauwelijks hersenen hebben en vrijwel de gehele dag onder bewaking vastgebonden liggen op een bed. Hij had ze gezien, in Nederland, tijdens een studiereis.

Zonder hersenen of hersenpan

Maar het meest indrukwekkende verhaal was dat van de open dag. Een jongen die was opgenomen voor een bepaald vergrijp was één van de voorbeelden van het succes van de methode die bij inrichting werd gehanteerd. Tijdens een open dag kwamen zijn ouders. De vader had geen hersenpan. De vader vertelde dat zijn zoon tijdens een meningsverschil met een bijl had gezwaaid. De schedel van de man was daarbij weggeslagen van net boven de wenkbrauwen tot in de nek. Kees was geschrokken door de confrontatie met een andere criminele actie van de jongen. Maar hij verwonderde zich er nog over, toen hij het mij vertelde, dat de man een normaal gesprek met hem had gevoerd terwijl hij zo in het lege hoofd van de man had gekeken. Dat was afgedekt met een transparant kapje.

Tijdens mijn studie kwam ik ook wel berichten tegen over onderzoeken bij mensen die een deel van hun hersenen misten. De meesten door een ongeluk, enkelen door een genetische afwijking. Bij die mensen waren de functies van de afwezige delen overgenomen door andere delen van de hersenen. Op Discovery en National Geographic besteden ze ook nog wel eens aandacht aan mensen zonder hersenen of in ieder geval zonder een volgens wetenschappers belangrijk deel daarvan.

Half hoofd

Toen ik gisteren van Mark, een vriend uit Engeland, de foto hiernaast ontving moest ik aan bovenstaande denken. Het is een zogenaamd mugshot, een foto voor het politierapport na een arrestatie.

De man op de foto noemt zich Carlos Sosa. Hij is ook bekend als Carlos Rodriguez. Op een door de Miami New Times ontdekt filmpje op Youtube doet hij zijn verhaal.

“Ik was aan de drugs, ik reed en ik raakte een paal. Ik vloog uit het raam en landde op mijn hoofd”, zegt hij, terwijl hij zijn hoofd naar links en rechts draait, pronkend met zijn afgeplatte schedel. Dan kijkt hij in de camera en vervolgt “Dat is waarom het niet goed is, kinderen, drinken en rijden of drugs. Drugs en rijden. Niet goed, kinderen, niet goed.”

Daarna vertelt hij over zijn liefdesleven, zijn voorkeur voor zware vrouwen en dat de president van Amerika drugs gebruikt. Als hij daarmee bedoelt dat drugs daar als politiek en justitieel instrument wordt gebruikt, dan heeft hij wellicht gelijk.

Meer halve hoofden en hersenlozen

Halfje, zoals Carlos in de gevangenis inmiddels wordt genoemd, is niet de enige zonder hersenpan. Zoekend naar informatie bij de ontvangen foto stuit ik op meer foto’s van onthoofden. Gescalpeerden waarbij menig indiaan zich achter de oren krabt.