Het is afgeladen vol in café restaurant de Reünie in Zeist. In de oranje gekleurde ruimte kijk ik naar de wedstrijd van Nederland tegen Costa Rica. De wedstrijd sleept zich voort, traag, met af en toe een opleving. Dan schiet Sneijder op de paal, wordt Robben onderuit geschoffeld of vindt het Oranje-team elkaar in een snel opgebouwde counter.

Gesprekken

Er zijn enkele bekenden in de Reünie, maar het merendeel van de mede-fans ken ik niet. Maar sport verbroederd en dat er een belangrijk doel wordt gedeeld maakt het eerste contact een stuk makkelijker. Het blijkt een gevarieerd gezelschap, van ondernemers en bestuurders tot magazijnmedewerkers en werkelozen. Allemaal even enthousiast over de kansen van dit oranje.

Tijdens de wedstrijd word nauwelijks gesproken. Het blijft bij korte zinnen en kreten om emotie, ergernis en hoop te delen.

Gedachten

In de slome voortgang van de wedstrijd dwalen mijn gedachten af naar het gesprek dat ik vorige week had met Harold. Ik bezie zijn metafysische voorspelling dat Nederland het WK gaat winnen. En ineens zie ik in een flits de slogan: Nederland voorbij de WK-trauma’s

Wat als Harold gelijk heeft. Dat er meer is tussen hemel en aarde en gebeurtenissen in elkaar passen alsof ze van hogerhand worden opgelegd. Wat als Nederland inderdaad het WK wint in de loop der dingen, om ons Nederlanders de spirit te geven gidsland te worden. Een gidsland om geleidelijk wereldwijde hervormingen te initiëren, systemen te veranderen en een nieuwe toekomst vorm te geven.

Nederland voorbij de trauma’s

In mijn mijmeringen tijdens de voortkabbelende wedstrijd kijk ik om me heen. De Reünie is gevuld met mensen. Allemaal zo verschillend, maar ook zo gelijk. Dan valt het kwartje. Nederland voorbij de WK-trauma’s.

Onze WK-trauma’s? We stonden drie keer in de finale en werden drie keer tweede. Tegen West-Duitsland, Argentinië en het vorige WK tegen Spanje. En we zijn gefrustreerd door te vaak gemiste strafschoppen.

En hoe ziet het er nu uit? België heeft verloren tegen Argentinië. Wanneer Nederland wint van Costa Rica is dat onze volgende tegenstander. Spanje hebben we met 5-1 vernederd. Als de verlenging niets oplevert moeten er strafschoppen worden genomen. Wanneer het zwakke Brazilië verliest van het steeds beter spelende Duitsland zou Duitsland wel eens de finale tegenstander van Nederland kunnen worden. Dat moeten we natuurlijk wel van Argentinië winnen.

Inzicht

Ik zet het nog eens op een rijtje, Spanje is al gerevancheerd. Als we de strafschoppen winnen is die frustratie uit het verleden verdwenen. Als Oranje daarna wint van Argentinië en Duitsland is het verleden helemaal rechtgezet. Harold’s wereldplan gaat verder dan hij wellicht zelf overzag.

In de euforie van mijn gevonden inzicht kijk ik om me heen. De meesten kijken beteuterd naar een zich voortslepende verlenging. Nog steeds een opleving af en toe. Het merendeel van de aanwezigen gelooft er echter niet meer in, gevoed door de trauma’s van eerdere WK’s.

Maar ik sta te glunderen. Wacht maar af, denk ik, er is een hoger plan. Oranje schudt het verleden van zich af. Zo dadelijk komen de penalty’s. Daar moeten we gewoon even doorheen.

‘Die penalty’s gaan we winnen’, zeg ik tegen het meisje dat naast me staat, ‘er is een hoger plan’.

Ze kijkt me aan met een wezenloze blik. Het geeft niet. Ik weet het: eindelijk, Nederland gaat voorbij de WK trauma’s