De ronde hoeken van Apple

Vorige week had ik een gesprek met twee collega’s. We spraken over auteursrechten, patenten en het vastleggen van ideeën. Het blijft een moeilijke materie, ik schreef er al eerder over (zie hieronder). Ik noteer weer ideeën die me invallen. Niet fanatiek, dus het is afwachten hoe lang ik het blijf doen. Maar er komt daarmee direct ook weer de behoefte ideeën vast te leggen; zoals ik dat in het verleden ook bij tijd en wijle deed.

Vastleggen van ideeën. Heeft het zin. Is een registratie bij de belastingdienst voldoende. Valt iets onder modelrecht. Moet je een geheimhoudingsverklaring laten tekenen bij gesprekken. Daarover hadden we het in het gesprek. Het lijkt zinvol. Hoeveel ideeën zijn er echter ondanks dat alles al niet gejat.

De ronde hoeken van Apple

kleitablet-met-ronde-hoekenEn toen kwam het ineens op de ronde hoeken van Apple. Zij hebben met patent D670,286 het ontwerp van de ronde hoeken van een rechthoek vastgelegd van al hun apparaten. Sterker nog, niet alleen van hun eigen apparaten. Ze claimen eenvoudig het auteursrecht op alle ronde hoeken van apparaten. Valt daar het ook het kleitablet onder.

Er zijn zelfs mensen die het patent verdedigen. Zie bijvoorbeeld het commentaar waarbij het patent op de vorm van een coca-cola flesje als rechtvaardiging wordt gebruikt voor het ronde hoeken patent van Apple. Maar gelukkig zijn er mensen die zich na dit patent afvragen of het Amerikaanse patentsysteem nog wel goed is.

Gelukkig is er een groot verschil in werkwijze tussen het Amerikaanse patentbureau USPTO en de overige patentbureaus in de wereld. Maar toch. Het kan zo gebeuren dat er allerlei rechtszaken komen. Zoals de vele rechtszaken die Apple en Samsung de afgelopen paar jaar hadden over kleine uitvindingen waarmee ze elkaars ‘misbruik’ bestreden.

Een patent op alles

Het kan nog gekker. Steve Jobs, die zelf meerdere ideeën overnam (niet kocht maar jatte), maakte zich nogal druk over bedrijven die, volgens hem, technieken van Apple overnamen. Hij vroeg daarom in 2009 patent aan voor invoermethodes. In de uitgebreide beschrijving, van bijna 30.000 woorden waar volgens degene die het probeerden geen touw aan vast te knopen is, noemt hij alle mogelijke invoermethodes.

Het gaat over multitouch, virtuele controllers, force feedback, robots en visuele aanwijsapparaten. Maar daar blijft het niet bij. Het gaat over vierde en vijfde dimensies. Het is een onbegrijpelijk verhaal, nogmaals volgens hen die het lazen. Dat moet ook de Amerikaanse Patentorganisatie hebben gedacht. Maar ze keurde het patent in 2012 goed. Het is de vraag wat we daar in de toekomst allemaal van gaan merken.

Meer informatie:

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 4 september 2014 door in de categorie 2014, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *