Bij Frans is het altijd zoete inval. Daardoor weet ik niet weet wat ik kan verwachten als ik bij hem binnenstap.

Er zitten een paar mensen. De meesten heb ik al eerder gezien. ‘Ga zitten’, wijst Frans me naar een plek aan de tafel.

Direct staat er een glas cola voor me. Koffie, cola of een biertje. Het is een automatisch drankje afhankelijk van de tijd waarop je aanschuift.

Wiskunde

Ze hebben het over voodoo, begrijp ik na enkele zinnen te hebben gehoord. Wim, de man naast me, is druk aan het vertellen dat hij er niet in gelooft. Hij blijft voorbeelden herhalen van trucjes die hij kent en begint elk voorbeeld met ‘als je wat van wiskunde weet… ‘.

Daarna vertelt hij dat je een fles cola in één keer leeg krijgt door er een koffiefilter en een dubbeltje in te gooien. ‘Allemaal wiskunde …’ begint hij zijn aanvulling dat het ook met een pepermuntje kan. Ik moet de neiging onderdrukken hem te vertellen dat het natuurkundige trucjes zijn (zie de filmpjes met cola, chocopasta, condoom en pepermunt of cola en mentos).

Voodoo

Dan vertelt Wim enthousiast over een Surinaams feest waar hij een keer was. Als enige en ongelovige blanke zat hij met de genodigden aan tafel te wachten op de Voodoo geneesheer. Onder de tafel stond een bordje met afgekloven kippenpootjes.

Wim duwde ongezien een aantal van die pootjes van het bordje. Even later kwam de Voodoo man met een hoop kabaal binnen. Druk met zijn armen zwaaiend liep hij naar het bordje ‘de geesten zijn al onder ons’, riep de man geestdriftig, ‘er zijn al enkele pootjes ontsnapt’.

Vriendinnen

‘Ik geloof er wel in, in Voodoo’, zegt Marc, die tegenover me zit. ‘Ik had een vriendin, drie weken, die op afstand schilderijen kon draaien. Waren we weggeweest, dan hingen ze scheef als we terugkwamen’.

Ik kijk hem met een neutrale glimlach aan. ‘En een andere vriendin’, gaat Marc verder, ‘twee weken, deed allemaal voodoo dingen. Ze speelde met poppen die relaties van haar voorstelde. Ze keek dan lange tijd in die ogen van de pop, alsof ze het wilde hypnotiseren. Daarna mompelde ze wat in zichzelf en draaide zich vergenoegd weer naar mij en eventuele andere aanwezigen’.

Eigen ervaring

‘Die vriendin van twee weken ken ik toch?’, zeg ik, ‘die heeft mij ook een keer in haar voodoo betovering gehad. Als ik drukte onder mijn linkertepel dan verging ik van de pijn. En als ik drukte in mijn rechterbovenbeen ook en bij drukken op mijn neus. Ik ben toen vrij snel naar de dokter gegaan. Van hem moest ik nog op enkele plaatsen drukken. Vreselijk, wat een pijn’.

Het is stil om me heen. De mensen om me heen hangen aan mijn lippen. Dus ga ik verder. ‘Ik moest nog een keer op mijn neus drukken. Toen zei de dokter dat hij de oorzaak van de pijn wist. Ik had een gebroken wijsvinger’.

Iedereen lacht, behalve Marc. Hij kijkt me onderzoekend aan. Wellicht denkt hij dat ik hem in de maling nam. ‘Als je maar weet dat ik er in geloof’, zegt hij tenslotte.

Patat met frikadel

Frans komt binnen met een schaal patat en frikadellen. In dit gezelschap mag ik zondigen, spreek ik mezelf toe. Als ik nu te veel vet binnenkrijg is er vast ergens een voodoo bezwering waardoor ik afval of op zijn minst een voodoo afvallige blijf (René gaat).