Ik zeg wel eens gekscherend dat we in een corrupte bananenrepubliek wonen. Natuurlijk meen ik dat niet. We leven in één van de rijkste en beste georganiseerde samenlevingen ter wereld. Door alle mogelijkheden die we hebben kun je echter niet anders dan constateren dat we ook tot de minst slimme behoren.

Wanneer je als land of politicus weinig of geen keuzemogelijkheden hebt, kun je geen keuzes maken. Maar hier zijn nauwelijks beperkingen. We hebben geld, vrijheid en alles wat verder nodig is. Alle randvoorwaarden zijn aanwezig en we hebben talrijke mogelijkheden. Toch zijn we niet in staat de juiste beslissingen te nemen.

Juiste beslissingen

Wat zijn juiste beslissingen? Dat kun je vanzelfsprekend op allerlei manieren invullen. Grofweg ga ik ervan uit dat we als samenleving er naar streven dat iedereen zoveel mogelijk een aangenaam leven heeft. Daarbij mag de meerderheid als norm worden genomen. Uitzonderingen (minderheden) kunnen apart worden bekeken om het ook voor hen aangenaam te houden.

Juiste beslissingen zijn dus gericht op een prettig leven voor alle Nederlanders. Dat is een leven waarin iemand zich zorgeloos kan ontplooien, zich met dingen kan bezig houden die hem plezieren en waarbij zo min mogelijk tijd wordt besteed aan noodzakelijke minder aangename zaken.

Tegenwerking

Maar wat doen we? We werken elkaar alleen maar tegen, zelfs als dat onszelf tegenwerkt. We weten niet eens waarom we dat doen. Salaris en behoud van eigen verworvenheden lijken de belangrijkste reden.

Problemen in de zorg en het onderwijs worden daardoor halfslachtig, zonder daadkracht opgelost. Toekomstige maatschappelijke problemen worden vanuit oude patronen bekeken en behandeld, in plaats van met een vanuit het veleden ontwikkelde visie opgepakt. En ga zo maar door.

Gevolgen

Het gevolg is dat je door de bomen van aanbod, dienstregelingen en dergelijke het bos niet meer ziet. Energie (gas en licht), telefonie (telefoon en internet), verzekeringen, gemeentelijke toeslagen, openbaar vervoer, het is allemaal onnodig ingewikkeld geworden. Je kunt slechts met moeite vinden wat voor jou het prettigst is of de beste keuze. En als je het al begrijpt of een keuze hebt gemaakt, kost het doorgaans overdreven veel tijd dingen te regelen.

Niet alleen de bewoners van dit land kunnen er geen wijs meer uit worden. Ook politici kunnen het niet meer overzien. En als ze dat op sommige terreinen wel lukt, zijn er de talrijke belangengroepjes van minderheden die zich benadeelt voelen als er iets veranderd. Dus laat men het bij het oude, met een kleine wijziging zodat er toch wat rimpeling komt als schijnbare verandering. Of neemt men een halfslachtig besluit waar iedereen zich een beetje in kan vinden.

Terug naar een basis

Waarom moet er een oorlog komen, zoals vaak wordt gezegd, om de economie op te schudden. Waarom moeten er rampen plaatsvinden om rigoureuze maatregelen er door te kunnen drukken. Waarom kunnen we niet gewoon eigenbelang aan de kant schuiven en inzien dat we terug moeten naar een basis. Een basis van waaruit onze samenleving heropgebouwd kan worden langs eenvoudige hervonden wegen.

(her)Lees ook:

• Bericht ‘Tsunami over Europa‘
• Bericht ‘Europa is dood, lang leve Europa‘
• Bericht ‘Corruptie‘