Een paar weken geleden schreef ik over bijzondere trappen. Eén trap vermeldde ik daarbij niet. Omdat het om een andere reden bijzonder is en ik vond het een leuk verhaal voor dit blog. Het gaat om het spook op de trap.

Het verhaal van het spook op de trap gaat terug naar een zondag in 1966. Het was 19 juni, om precies te zijn. Ralph Hardy, dominee van de First United Church in White Rock in Canada, en zijn vrouw bezoeken Queen’s House in Greenwich. Het voormalige huis van de Engelse Koninklijke familie is dan, na diverse andere functies, in gebruik als Maritiem museum (tegenwoordig Royal Museum Greenwich). De Queen’s House is een bijgebouw van het Paleis van Greenwich. Het is ontworpen door Inigo Jones en in 1616 gebouwd in opdracht van Anna van Denemarken, de echtgenote van de James I (Jacobus I van Engeland)

De tulp trap

kleurenbewerking van de originele foto

De Hardy’s zijn met name geïnteresseerd in de Tulip Stairs. Mevrouw Hardy had gelezen over deze eerste geometrische zelfdragende trap in Engeland. En nu wilde ze die beroemde trap zien.

De gestileerde bloemen in de smeedijzeren balustrade zijn eigenlijk geen tulpen, maar Franse lelies. Deze Fleur-de-Lis is het symbool van de Bourbon familie waarvan de echtgenote van Charles I lid was.

De dominee maakt een foto terwijl hij onderaan de trap stond. Daarbij heeft hij een compositie waarbij de onderkant van de eerste bocht zichtbaar is en de rand van de tweede bocht. Bij terugkomst in Canada worden de diverse rolletjes ontwikkeld.

De foto van de trap onthult een figuur die de balustrade vasthoudend de trap bestijgt. Sommigen beweren dat één figuur de trap opgaat, terwijl een andere persoon erachter te zien is en zelfs een mogelijke derde.

De opname

Zeiss Ikon Contina A

Er ontstaat een briefwisseling met het museum. Op 8 mei 1967 stuurt de dominee een brief naar Brian Tremain, de fotograaf van het museum. Hierin geeft hij informatie over de opname.

De foto is tussen 15.15 en 15.30 uur genomen met een Zeiss Ikon Contina A camera met een Zavar Anastigmat 1:3.5f=45mm lens en een skylight softfilter. Hij heeft een Kodak Kodachrome X 35mm kleuren daglichtfilm gebruikt.

De sluitertijd weet de dominee niet meer, maar hij en later onderzoek schatten dat het korter was dan een seconde. De foto is vanuit de hand genomen, waarbij de dominee zich wel ondersteunt op een richel.

In de brief vertelt de dominee verder dat zijn vrouw, terwijl hij de foto gaat nemen, de trap in de gaten houdt. Daarmee wil hij voorkomen dat er mensen de trap op gaan. Ze zweren ook dat er niemand op de trap is terwijl de foto wordt gemaakt. Bovendien is dat niet toegestaan, want de trap is afgesloten met een bordje ‘no admittance’.

Kodak onderzoekt de dia en constateert dat er niet met de foto is geknoeid.

Terug naar Engeland

Eind mei gaan de Hardy’s weer naar Engeland. Ze ontmoeten Brian Tremain in het museum. Samen maken ze opnieuw foto’s van de trap. Daarbij zet Tremain poppen op de trap om de situatie van de foto te reconstrueren.

Direct na hun ontdekking heeft Hardy contact opgenomen met de Engelse Spookclub. Een lid van die club, de Heer McQueen, heeft een kennis in Canada en vraagt deze om de dia te gaan bekijken. Tijdens hun tweede bezoek aan Engeland worden de Hardy’s geïnterviewd  door de Heer McQueen. Delen uit dit interview zijn opgenomen in  het boek The Ghost Hunter’s Guide uit 1986 van de eind vorige maand overleden Peter Underwood.

Het Spokenclub onderzoek

Een kennis van McQueen, die in Canada woont, heeft de foto in 1966 gezien. Nadat de club hiervan hoort doen ze uitgebreid onderzoek op de dia. Ze constateren dat deze echt is. Daarop besluiten ze de omgeving van de trap te onderzoeken.

Zeven leden van de Spookclub en de museumfotograaf Brian Tremain gaan in de avond van zaterdag 24 juni 1967 naar het Queen’s House en verblijven er de gehele nacht. Ze hebben alles in gereedheid gebracht om het spook of de spoken te film, geluiden op te nemen en contact te maken door een seance te houden in de buurt van de trap. Voor de zekerheid dragen ze schoenen met zachte zolen, hebben ze een horloges op elkaar gelijk gezet en hebben ze nieuwe batterijen in hun zaklamp gedaan.

Allen hebben een notitieblok en pen bij zich en ze worden opgedragen alles te noteren. De opdracht luidt: noteer alles wat ongebruikelijk is, elk vleugje geur, elk geluid, hoe gering ook, elk gevoel van aanwezigheid of aanraking. En alles met de tijd erbij.

Ondanks alle observatie, de seance en andere activiteiten wordt geen bewijs ontdekt van paranormale zaken.

Het mysterie

Ruim voor de foto die Hardy maakte, zijn er berichten geweest over geesten en spoken in de Queen’s House. De meeste spelen zich af rond de Tulp trap. Er zijn schaduwen gezien op de trap, bezoekers hebben geluiden van voetstappen gehoord terwijl er niemand op de trap was, er zijn bezoekers geweest die kinderen hoorden zingen en enkele toeristen zijn geprikt door onzichtbare vingers. Er is zelfs een bleke vrouw gezien die voor de trap met een bezem bezig was.

Na de 1966 zijn door medewerkers van het museum nog wel eens vreemde zaken gerapporteerd. Maar het spook op de trap blijft een mysterie. Niemand heeft een idee wie het spook zou kunnen zijn. Wel schijnt er rond 1600 een huishoudster van de trap te zijn gevallen of gesprongen met dodelijke afloop.