De afgelopen jaren heb ik hier regelmatig ideeën geplaatst uit mijn ideeëndatabase. In het begin als losse berichten, later in verzamelingen. Het betrof slechts ideeën uit de periode 1990-2000. Er staan nog heel veel ongebruikte ideeën in. De hier gebruikte vinkte ik aan in de database, maar ik merk nu toch dat ik dat niet altijd consequent deed.

Toen ik zojuist een nieuwe ideeënverzameling maakte kwam ik leuke ideeën tegen die ik al had gebruikt. Dan kun je maar beter een keer stoppen. Nog drie dan:

Flexibele middenberm

We hebben altijd even banen bij wegen, twee- of vierbaans. Maar waarom geen 5-baans weg. Op de A27 bijvoorbeeld is het ’s ochtends richting Utrecht druk en ’s avonds richting Amersfoort. Een flexibele middenberm, die op een bepaalde tijd van wegrichting veranderd, kan uitkomst geven op plaatsen waar uitbreiding van wegen niet mogelijk is of gewoon omdat het ruimte bespaard.

Fietspad langs spoor

Leg fietspaden aan langs spoorwegen. Vaak ligt rails in grotendeels mooie vrije omgeving. Treinen komen slechts af en toe langs. Alleen als er een trein langs komt is het even opletten geblazen, daarna een mooie en de veiligste route voor fietsers.

Figuurzakken

Nu zitten chips e.d. in standaardzakken, maar waarom zijn het niet leuke zakken in de vorm van een dier of voorwerp. Als ik de productie-methode bekijk van zakjes maken. moet het volgens mij niet ingewikkeld zijn andere vormen te maken en bij grote aantallen is het beslist niet duurder.

Tot slot

Over ideeën en creativiteit zal ik nooit uitgesproken zijn. Ideeën blijven altijd stromen, soms moet ik er voor gaan zitten (m.a.w. nadenken over een onderwerp), een andere keer stroomt het zo uit mijn pen (vaak ben ik dan al onbewust een tijdje met een onderwerp bezig).

Ideeën ontstaan bij mij op verschillende manieren. De meest voorkomende manieren (bewust of onbewust) zijn verwondering, de topische vraagstelling en opborrelen. Bij de eerste vraag ik me bijvoorbeeld af waarom iets is zoals het is, de tweede is afgeleid van Alex Osborn en eerder beschreven, de laatste ontstaat wanneer ik iets zie of lees dat ik combineer met eerder opgedane kennis.