Het verhaal over de foto Evelyn McHale door Robert Wiles begint voor mij afgelopen week. Ik liep met een collega door het foto-archief van Polyvisie. We kregen een gesprek over een foto uit de Tweede Wereldoorlog die daar op een tafel lag. We spraken over wat het beeld van een foto oproept. Van daaruit kwam het ook op het verhaal achter de foto. Meestal gaat dat over hoe de foto tot stand kwam.

Maar niet bij de foto van Evelyn McHale door Robert Wiles. Daar is zowel een verhaal voor als na de opname. Het verhaal van hoe twee mensen elkaars leven beïnvloeden.

Dat ik bij het gesprek over foto’s Evelyn McHale aanhaalde kwam gedeeltelijk door het verhaal van een ander meisje, Amber Cornwell. Dat zal ik morgen vertellen.

Evelyn McHale en Robert Wiles

Hier is eerst de foto van Robert Wiles:

Evelyn McHale

Evelyn McHale komt op 20 september 1923 ter wereld in Berkeley, Californië. Ze is het zesde kind van Vincent en Helen McHale, die daarna nog een kind zouden krijgen. In 1930 verhuist het gezin naar Washington DC. Maar kort daarna vertrekt Helen en ze laat Vincent alleen achter met de kinderen. Hij verhuist naar Tuckahoe, New York, waar Evelyn op school gaat.

Na haar afstuderen gaat ze in het vrouwenleger in Jefferson, Missouri. Als ze het leger verlaat, verbrandt ze haar militaire kleding en gaat werken als boekhoudster bij de Kitab Gravure Company in Manhatten. Ze woont in bij een broer van haar en zijn vrouw.

Evelyn McHale in 1943

In die tijd ontmoet ze Barry Rhodes, een voormalige vliegenier die aan de Universiteit van Lafayette studeert. Ze verloven zich al snel. Maar er lijkt een onbegrepen schaduw over Evelyn te hangen. Begin 1946 is ze bruidsmeisje bij de bruiloft van Barry’s broer. Na de plechtigheid scheurt ze haar jurk en roept dat ze nooit meer zoiets wil zien. Ze verbrandt de jurk, zoals ze eerder al haar militaire kleding verbrandde.

Trouwen

Op 30 april 1947 neemt Evelyn de trein naar Easton om de 24e verjaardag van Barry te vieren. De volgende avond vertrekt ze weer naar New York. Ze hadden over trouwen gesproken en Evelyn vertrok opgewekt en blij. ‘Dat jaar in juni zouden we gaan trouwen, met een feest bij mijn broer in Troy’, vertelt Barry later.

Op Penn Station in New York aangekomen gaat Evelyn niet naar huis. Ze boekt een kamer in het Clinton Hotel, aan de overkant van het station. Niemand begrijpt later waarom. Ze pakt een schrijfblok en schrijft:

Ik wil niet dat iemand van binnen of buiten mijn familie mij ziet. Kunt u mijn lichaam vernietigen door crematie? Ik smeek u en mijn familie, geen dienst voor mij of herinnering aan mij te hebben. Mijn verloofde heeft me gevraagd hem te trouwen in juni. Ik denk niet dat ik voor wie dan ook een goede vrouw zou kunnen zijn. Hij is beter af zonder mij. Vertel mijn vader dat ik te veel eigenschappen van mijn moeder heb’. Ze vouwt de brief en stopt het in haar portemonnee.

De ochtend van 1 mei 1947 loopt ze naar het Empire State Building en koopt een kaartje voor uitkijkplatform op de 86e verdieping. Het is 10.30 uur. Ze trekt haar jas uit, legt het met haar portemonnee tegen de reling, klimt over de reling en springt.

Robert Wiles

Aan de overkant van de straat loopt Robert Wiles. De jonge student fotografie, die door vrienden Bobby wordt genoemd, hoort de klap waarmee Evelyn op een Cadillac neerkomt. Hij snelt toe en korter dan vier minuten na haar zelfmoord maakt hij een foto. Haar witte sjaal, niet zichtbaar op de foto, zweeft nog door de lucht naar beneden ziet verkeersagent John Morissey, die even verderop het verkeer staat te regelen.

Enkele mensen verzamelen zich al rond de auto, die eigendom blijkt te zijn van de Verenigde Naties. De foto van Wiles toont de jonge vrouw liggend alsof ze even is gaan slapen. De foto wordt de week erop paginagroot geplaatst in Time Magazine. Later zal Andy Warhol de foto gebruiken voor één van zijn bekende fotomontages. Robert Wiles is dan al gestopt met fotograferen. Het voorval en de commotie erna heeft hem teveel aangegrepen.

De fotograaf

Robert O. Wiles is op 23 januari 1929 geboren in Trenton, New Jersey. In de berichten rondom zijn foto wordt hij ten onrechte C. Wiles genoemd, waarschijnlijk doordat de O die hij achterop met potlood schreef gedeeltelijk is vervaagd. Hij stelt zich altijd voor als Bob Wiles, alleen op officiële documenten gebruikt hij Robert, soms aangevuld met de O.

Dankzij zijn grootvader, van wie hij een fotocamera kreeg, fotografeert Robert Wiles vanaf zijn twaalfde. Het lijkt erop dat hij zijn beroep moet maken van fotograferen. En in 1946 wordt hij aangenomen op de Brooklyn Museum Art School in New York.

Enkele weken nadat hij de foto van Evelyn maakte, verlaat hij de school en gaat terug naar zijn ouders in New Jersey. Hij werkt in Trenton af en toe als winkelbediende. Eind 1954 meldt hij zich aan bij het leger. In 1956 behoort hij tot de eerste soldaten die in Vietnam gaan strijden in de tweede Indochinese Oorlog. Vier jaar later zwaait hij, lichtgewond, af. Hij gaat in Wrightstown wonen, trouwt een meisje uit die plaats waarvan de naam onbekend is en gaat als administratief medewerker werken bij de McGuire Air Force in zijn geboorteplaats.

Na zijn pensionering verhuist hij naar Langhome, Pennsylvania. Daar trekt hij in bij zijn dochter, die hem tot hij eind van zijn leven verzorgt. Zijn vrouw is dan al overleden en zelf is hij steeds minder mobiel door de verslechtering van zijn oorlogswond. Op 17 april 2013 overlijdt hij in het bijzijn van zijn kinderen.

Meer informatie:

• Codex99 over de foto van Evelyn McHale
• Youtube filmpje geïnspireerd en over de zelfmoord van Evelyn McHale
• Begin 2015 meldt een vrouw zicht bij crowfunding website Publush. Het is Lauren Anne Rice. Ze wil een boek schrijven over Evelyn McHale. Lauren kreeg, nadat ze werd behandeld voor een bipolaire stoornis en haar moeder was overleden, interesse in Evelyn McHale. Negen maanden na het begin van haar onderzoek heeft ze volgens eigen zeggen al meer informatie over Evelyn gevonden dan anderen. Ze heeft zoveel onbekende informatie dat ze besluit een boek te schrijven. Lauren krijgt bij het schrijven hulp van de Faculteit Engels van de Staatsuniversiteit van Arizona, waar ze op dat moment studeert. In 2015 studeert ze daar cum laude af. De crowdfunding is in de loop van 2015 ook succesvol afgerond. Maar het boek is uiteindelijk nooit verschenen.