- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Leeghoofden

Aleid Wolfsen

‘Politici zijn over het algemeen leeghoofden, allemaal’, zegt Bram ferm, ‘precies zoals de betekenis van het woord zijn het ijdele domme mensen. Dat je gestudeerd hebt, een rapport hebt gelezen en je omhoog hebt gewerkt naar een maatschappelijke positie, het zegt helemaal niets. Leeghoofden zijn het’.

Leefhoofd bij mensenhandel

Ik kijk Bram aan met een lichte glimlach, niet van plan te reageren. Na een kleine pauze, waarbij Bram me onderzoekend aankijkt, gaat hij verder: ‘Neem nou dat leeghoofd Wolfsen. Vanwege het vermoeden dat er sprake is van mensenhandel worden alle boten aan de Vecht ontruimd. Dat daarmee een stukje Utrechtse unieke cultuur verdwijnt, laat ik buiten beschouwing. Maar die meiden worden al ruim een jaar van het kastje naar de muur gestuurd. Inmiddels werken ze vanuit huis. Nou, als er ergens geen controle is op mensenhandel’.

In dat laatste moet ik Bram gelijk geven, maar ik zeg niets.

Nieuwe burgemeester

Utrecht hoeren aan de vecht‘Dan komt er zo’n nieuwe burgemeester. Een man met ervaring zou je denken. Die roept bij zijn aantreden dat hij het probleem met die prostituees gaat aanpakken. Als ik dan lees dat ze vanuit huis werken denk ik toch dat er hele andere dingen spelen. Dat er over de hoofden en andere lichaamsdelen van die meisjes belangen van derden moeten worden gediend’.

Toevallige ontmoeting

Het was een toevallige ontmoeting op de Oudegracht. Ik ken Bram van de twee jaar dat we in één elftal voetbalden, jaren geleden. Geen ander gezamenlijk onderwerp wetend begon ik over de taxichauffeur, die werd bekeurd terwijl hij op de 94-jarige mevrouw Oostveen stond te wachten. We kennen haar allebei, vermoedde ik, via één van haar zoons. Haar verhaal had die ochtend in de krant gestaan en daarin had Bram ook gelezen over de prostituees.

‘Het is maar een voorbeeld van de leeghoofdigheid, hoor’, zegt Bram. Ik kijk hem verbaasd aan. ‘Het is maar een voorbeeld’, zegt hij nogmaals, ‘die meisjes. Er zijn zo veel voorbeelden van domme leeghoofdige besluiten. En dan het geld dat er mee is gemoeid. Als ze uit eigen zak zouden moeten betalen zouden ze wel twee keer nadenken voor ze het uitgaven. Het is allemaal eigenbelang en zelfverrijking’.

Zelfverrijking

‘Zelfverrijking?, ze worden er zelf toch niet beter van’, reageer ik en ik heb direct spijt. Ik breng het gesprek verder, terwijl ik het liefst wil doorlopen.

‘Ja, zelfverrijking. Misschien niet direct en niet financieel, maar denk eens aan de snoepreisjes, de verkapte cadeautjes zoals uitnodigingen voor feestjes en andere bevoordeling. Je hebt toch wel gelezen dat die Wolfsen iets bij de provincie gaat doen? Dat baantje krijgt ie echt niet op basis van zijn capaciteiten’.

Nieuwe functie

‘Hij is voorzitter van een naar hem genoemde commissie die onderzoek doet voor de Vereniging Nederlandse Gemeenten’, vertel ik, ‘vanuit zijn ervaring als burgemeester kan hij daar een positieve bijdrage geven aan verbetering’.

‘Ja, ja. Een positieve bijdrage’, reageert Bram schamper. ‘Hij is voorgedragen als nieuwe Commissaris van de Koning’.

Ik kan zeggen dat hij het verkeerd heeft gelezen of gehoord. Maar in plaats daarvan kijk ik op mijn horloge. ‘Oh Bram, ik moet me haasten’. Ik geef hem een vriendschappelijk tikje op zijn schouder, zeg ‘see you’ en loop van hem vandaan.

Het woord leeghoofden vlindert nog even door mijn hoofd. Als ik me een aantal meters verder omdraai, zie ik Bram al in gesprek met een ander. De Oudegracht daar kom je nog eens bekenden tegen. Van allerlei allooi.

Deze column verscheen eerder op 26 september 2014 op nieuws030