‘Het kan best zijn dat Opstelten een goede burgemeester was’, zegt Eric, ‘als minister is hij een ramp, ongeloofwaardig en, ik kan het niet anders zeggen, volledig onbetrouwbaar’.

Met een paar vrienden heb ik het over minister van Justitie Ivo Opstelten. Hij kwam afgelopen week voor de zoveelste keer in het nieuws omdat hij de Kamer, maar eigenlijk iedereen, had voorgelogen.

‘Ik ben het met je eens’, beaam ik Eric’s opmerking, ‘dat eeuwige gemompel, gebrom en ge-uh van hem vond ik al vreselijk. Maar het wordt steeds duidelijker dat hij de Frank Underwood is van de lage landen’.

‘Ja, de man staat bol van verhaaltjes en leugens’, zegt Jan, ‘als je hem in de gang van de Tweede Kamer de roltrap op ziet komen, weet je het al. Het is een typetje, zo voorspelbaar’.

Fred Flintstone, een typetje

‘Een typetje ja, en hij lijkt inderdaad op Fred Flintstone’, roept Eric, verwijzend naar een bericht op dit blog.

‘De bedragen die je hoort bij de diverse schandalen vind ik niet eens belangrijk’, negeer ik de loop van het gesprek, ‘het is dat leugenachtige’.

‘Dat hangt als een deken om hem heen. Net als bij die oud-voorzitter van de Nederlansche Bank, Wellink’, reageert Jan.

‘Hij is niet altijd zo geweest, denk ik, het is gegroeid’, breng ik in, ‘de man is een bestuurder en loopt al zo lang mee. Alleen die bestuurlijke spelletjes horen niet in de landelijke politiek’.

‘Ik denk dat zijn leeftijd gaat meespelen’, zegt Eric, ‘de man is gewoon aan het aftakelen. Het is een politiek acteur die zijn aftakeling achter een façade verschuilt. Ik ben benieuwd hoe hij in het echt is, zo’n masker kun je niet de gehele dag ophebben’.

‘Denk jij dat hij aan het dementeren is?’, vraagt Gerard, die zich lang stil hield.

Feiten

‘Jongens, laten we niet speculeren’, zeg ik, ‘het is duidelijk dat we Ivo Opstelten allemaal een ramp voor de VVD en het land vinden, maar laten we ons bij de feiten houden. Dat hij de gerechtelijke kosten voor Demmink betaalt, dat hij een twee adviseurs aanstelt voor een vergoeding ver boven de Balkenendenorm, dat hij bonnetjes niet kan vinden waarvan iedereen kopieën lijkt te hebben. En daarbij gaat het mij niet om de inhoud van al die zaken, maar om het feit dat hij liegt en bedriegt’.

‘Wat dat betreft klopt de opmerking van René’, reageert Jan, ‘Opstelten is de Frank Underwood van de lage landen’.

‘René, je vergeet alle dingen die nog niet boven tafel zijn gekomen’, zegt Eric, ‘het verdwijnen van telefoonopnames, zoals bij het onderzoek naar Van Reij, is toch ook vreemd. Dat is naar buiten gekomen, maar hoeveel niet nog niet?’.

Interview

‘Ik las laatst een interview met iemand (Louis Bontes, RvM) uit de Tweede Kamer’, begint Gerard, ‘die man zei dat Opstelten mooi weer speelt met dalende inbraakcijfers en dergelijke, maar dat de politie door zijn optreden meer tegenwerking ondervindt en minder oplost, dan ze normaal doen’.

‘Is dat het interview waarin staat dat hij fout op fout stapelt, blunder op blunder?’, vraagt Jan.

‘Ja, zoiets stond er inderdaad’, antwoordt Gerard lachend, ‘fout op fout van een foute man’.

‘Zo’n kop had de Volkskrant laatst ook. Ze noemde hem Minister van fout en blunder’, reageert Eric.

‘Wat ik het vervelendst vind en het is zijn handelsmerk geworden’, merk ik op, ‘hij draait zich eerst in allerlei bochten met verhalen, ontkenningen en leugens. Als de druk dan wordt verhoogd en het hem te heet onder de voeten wordt geeft hij pas toe en komt met excuses. Het is een soort arrogantie naar zijn collega’s en naar ons, de burger. Hij denkt dat we gek zijn en dat hij gewoon zijn bestuurlijke spelletjes kan spelen’.

Partijpolitiek

‘Ik ben benieuwd hoe lang ze hem bij de VVD nog de hand boven het hoofd houden’, vraagt Jan retorisch, ‘waarschijnlijk zien ze ook wel dat de man een ramp is voor de partij, maar kunnen ze hem vanwege zijn partijverleden niet aanpakken’.

‘Dat denk ik ook’, zegt Eric, ‘hij hoort bij de oudjes. Die hebben niet de frisse politiek handelwijze die je ziet bij de veertigers, maar er lopen er nog veel rond in de partijen. De achterkamertjes politici’.

‘Daar heb je wel een punt’, zeg ik, ‘die veertigers niet alleen bij de VVD, maar ook een Dijsselbloem bijvoorbeeld, hebben een veel meer open manier van werken. Terwijl Opstelten en zijn oude maatjes dat onfrisse van vroeger om zich heen hebben hangen’.

‘Ja, die Dijsselbloem. Da’s een goeie’, zegt Gerard.

We kijken hem aan en ik weet, het gesprek over Opstelten is voorbij. Was het maar voor altijd over.

Ivo Opstelten:

• geeft (uiteindelijk) fout toe over aanstelling hoge functionaris AIVD (NRC)
• betaalt te hoog honorarium externe adviseurs (Volkskrant)
• houdt liegende officier hand boven het hoofd
• steunt vriend van Poetin (‘sorry, over het hoofd gezien’) (Powned)
• staat boven de rechtelijke macht, vindt hij (Joop)
• liegt over bijbaantjes (GeenStijl)
• bewijst Italiaanse maffia een dienst (Elsevier)
• draagt geen verantwoordelijkheid (Volkskrant)
• moet opheldering geven in zaak Els Borst (BNR)
• speelt kwalijke rol bij onderzoek Demmink, bijvoorbeeld voormalig gevangenisdirecteuren doen aangifte (NU.nl), korpsvriendje? (Volkskrant), Website Demminkdoofpot en verantwoording betaling gerechtskosten (PDF 3 mb))
• betaalt bij 30 miljoen aan telecombedrijven om kosten afluisteren van burgers te compenseren (GeenStijl)
• en het Interview met Louis Bontes in het Belgische online tijdschrift De Dagelijkse Standaard
• op wikipedia