Met veel plezier heb ik de afgelopen weken gekeken naar de drie seizoenen van House of Cards. Vanzelfsprekend ga ik er hier niets inhoudelijks over vertellen, waarmee het verhaal voor mensen die nog moeten kijken wordt verpest.

Het enige dat ik wil zeggen is dat ik het eerste seizoen geweldig vond, dat ik het niveau daarna geleidelijk vond dalen en de open eindjes aan het eind van het derde seizoen teleurstellend vond. Het is nog de vraag of er een vierde seizoen komt waarin deze verhaallijnen worden ingevuld.

In het derde seizoen werden enkele verhaallijntjes haastig beëindigd en was de serie vooral inspiratieloos. Waar de lopende verhaaltjes in de eerste twee seizoenen nog werden uitgediept, was het nu vaak in één scène afgelopen.

Het boek

House of Cards is losjes gebaseerd op het boek met die naam van Michael Dobbs. Hij schreef dat boek in 1989. Een jaar later was er al een vierdelige BBC-serie gemaakt naar het boek. In 1993 en 1995 vervolgde de BBC de serie naar aanleiding van de nieuwe boeken van Dobbs, To Play the King en The Final Cut.

Door de serie was ik benieuwd naar de boeken van Dobbs. Van een vriend kon ik de omnibus van de drie boeken lenen. In het Engels. Het bleek te kloppen dat het begin van een boek je moet pakken. In dit geval haakte ik direct af. Dat is mij zelden overkomen. Ik bladerde nog even door het boek en las flarden om te kijken of ik mijn mening zou herzien. Maar de gekunstelde en te lange zinnen nodigden mij niet uit aan het boek te beginnen. Wie weet in de toekomst, als het mooier weer wordt.

De openingsalinea

It seemed scarcely a moment since she had made it back home, stumbling up the last step in exhaustion, yet already the morning sun was sticking thumbs in her eyes as it crept around the curtain and began to nestle on her pillow. She turned over irritably. Her head was thick, her feet sore, and the bed beside her empty. Helping finish off that second bottle of Liebfraumilch had been a lousy idea. She’d let down her defenses, got herself stuck in a corner with some creep from the Sun who was all acne and innuendo. She’d had to spill the last of the wine down his shirt before he’d backed off. She took a quick peek under the duvet, just to make sure she hadn’t screwed up completely and he wasn’t lurking there. She sighed; she hadn’t even got round to taking off her Socks.

De Engelse House of Cards

Bij het terugbrengen van het boek vertelde de vriend dat hij ook de DVD-box van de BBC-serie heeft. Zes CD’s met de twaalf afleveringen. Ik heb een stukje gekeken. Heerlijk ouderwets jaren negentig sfeertje waarbij ik terug mijmer naar de tijd van De Wrekers.

Barbara Metzger

Bij Dobbs is alleen eerste boek van de trilogie getiteld House of Books. Barbara Metzger heeft een trilogie House of Books met drie boektitels. De meeste van haar boeken spelen in de zogenaamde Regency periode. Haar verhalen in de House of Cards trilogie gaan over de verwikkelingen van de graaf van Kaarten, Alexander Endicott.

House of Cards Amerika

Terug naar de Amerikaanse versie van House of Cards. Zonder het over de inhoud te hebben even wat leuke RTL Boulevard feiten. De serie kostte 50 miljoen dollar per seizoen. Dat bedrag moet worden opgebracht uit de inkomsten uit abonnementen van inmiddels bijna 35 miljoen Amerikanen en ruim 15 miljoen abonnees buiten Amerika.

De hoofdrolspeler Kevin Spacey ontving in het begin 250.000 dollar per aflevering, dit steeg naar 500.000 aan het eind van het tweede seizoen. In het derde seizoen ging het nog verder omhoog. De verwachting is dat hij bij een mogelijk vierde seizoen begint met een miljoen per aflevering. Medespeelster Robin Wright zit daar niet ver onder.

Binge-watching

Netflix leent zich ervoor een serie in één keer te bekijken of op zijn minst in een veel hogere frequentie dan eens per week. Dat wordt binge-watching genoemd, wat ongeveer betekent iets op een excessieve manier doen. Netflix wil geen specifieke getallen noemen, maar het wordt aangenomen dat het eerste seizoen door ongeveer een half miljoen Amerikaanse abonnees in één weekend werd bekeken en het tweede seizoen door een klein miljoen. In Europa keken ongeveer 150.000 abonnees de serie in twee tot drie dagen.

Er zijn nog geen cijfers van het derde seizoen. Media-analisten concluderen op basis van berichten in de sociale media en andere bronnen, dat het aantal binge-watchers gelijk is gebleven terwijl het aantal abonnees is gegroeid. Het percentage mensen die de serie in één zucht uitzitten is dus gedaald ten opzichte van het totaal.

Binnenkort meer over Binge watchen. Ik ben momenteel een aantal onderzoeksrapporten aan het lezen over het onderwerp.