In de zomer van 1998 hoorde ik dat er een totale zonsverduistering zou zijn op 11 augustus 1999. Eentje die ook vanuit Nederland te zien zou zijn. Daar moeten we iets mee doen, dacht ik. Ik benaderde Dorethea de Flines van Uitgeverij Het Spectrum, waar ik toen de reclame voor deed.

Ik stelde voor een boekje te schrijven met tekst rondom zonsverduistering. Een makkelijk toegankelijk boekje met, zoals ik dat noem, voor elk wat wils informatie. Zo’n boekje richt zich op een groot publiek. En we dachten direct dat het een leuk actieproduct zou zijn voor Albert Heijn. Om er een aantrekkelijk pakketje van te maken zouden we er ook een eclipsbrilletje bij kunnen leveren.

Geen tijd

September is altijd een drukke tijd in uitgeversland. De tweejaarlijkse catalogus moet er uit en de Buchmesse in Frankfurt staat voor de deur. In 1998 zou de 50ste editie van deze grootste boekenbeurs ter wereld plaatsvinden, met allerlei feestelijkheden en initiatieven.

Het was een drukke periode voor Dorethea en mij. Ik had voor Het Spectrum kort daarvoor een promotiecampagne voor Prisma Woordenboeken afgerond en zat in de nasleep daarvan. Er moesten advertenties worden gemaakt voor allerlei boekenbladen en folders voor boeken die extra promotie kregen. Daarnaast had ik klussen voor andere klanten, onder andere een voorlichtingscampagne voor de ontwikkeling van de Houthavens in Amsterdam.

Tekst

Ondertussen begon ik met het schrijven van een tekst en ik onderzocht de levering van het brilletje. Ik vond een producent in London die een paar miljoen eclips brilletjes ging maken. Door in de grote productie mee te gaan kon ik de 250.000 brilletjes die ik dacht nodig te hebben voordelig inkopen. Ik nam een optie.

Albert Heijn

Eind november besprak Dorethea het voorstel voor de zonsverduistering met iemand van de promotieafdeling van Albert Heijn. De reactie was lauw. ‘Daar is niemand in geïnteresseerd’, was het commentaar, maar het zou worden meegenomen in de eerstvolgende vergadering.

Eigen relaties

Na de weinig enthousiaste reactie van de Albert Heijn medewerker in november besloot ik, in overleg met Dorethea, twee eigen relaties te benaderen. Te weten Post NL (toen nog PTT Post) en Peter Langhout Reizen.

Met PTT POST had ik een paar projecten lopen, onder andere de promotie van de Postkantoren BV. Dat was eigendom van zowel PTT Post als Bruna. Het boekje zou een product kunnen zijn voor de postkantoren (brief aan PTT Post)

Peter Langhout Reizen was voor de distributie minder interessant, vanwege de minder grote aantallen weg te zetten boekjes. Maar er zouden ongetwijfeld mensen geïnteresseerd zijn naar Zuid-België, Frankrijk en Midden Duitsland te reizen. Daar was de kans het grootste de eclips te zien in zijn volle sterkte.

Lang verhaal

Om een lang verhaal kort te maken. Alle drie gaven redenen om het voorstel niet op te pakken. Die van de PTT en Peter Langhout waren begrijpelijk. De PTT was juist begonnen een rigoureuze reorganisatie door te voeren. Peter Langhout stond onder druk door een busongeval een paar maanden voor het contact en een intern onderzoek van de overheid (als ik me het goed herinner).

Albert Heijn bleef erbij dat ze het een non-evenement vonden en niet verwachtten dat mensen in Nederland interesse hadden. Ik had de optie op de brillen tot het uiterste gerekt. Zes weken voor de zonsverduistering moest ik echter een ‘helaas’ doorgeven aan de producent.

Begin juli begon de media voor het eerst intensiever aandacht te besteden aan de komende zonsverduistering. Drie weken voor het natuurfenomeen belde een medewerker van Albert Heijn. Het leek ze toch wel een goed idee en of ik nog even 150.000 brilletjes kon leveren.

Het boekje

Een conceptboekje had ik eind november 1998 al klaar, wachtend op het fiat van een afnemer. Bijgaand dat conceptboekje  (pdf) dat met een paar wijzigingen een definitief exemplaar had kunnen worden.

Ook bij de zonsverduistering van morgen is het boekje nog actueel. Want historische informatie en andere informatie is niet veranderd.

Zonsverduistering 1999

Zelf ging ik twee weken naar de Morvan, naar vrienden. Daar was ik op de dag van de zonsverduistering. Door bewolking was er echter niet veel van te zien. Wel ervoeren we de koude wind, de duisternis en vooral het vreemde gedrag van vogels en andere dieren.