Vanmorgen hoorde ik dat Joni Mitchell bewusteloos was geraakt door een syndroom. Het betrof het Morgellon syndroom. Het bericht meldde dat ze daardoor dacht dat er bacteriën onder haar huid rondkruipen. Als ze het denkt is het geen syndroom, dacht ik, maar een fobie. Wat is het verschil ook al weer tussen bijvoorbeeld een angst, fobie en syndroom?

Het Morgellon syndroom

Eerst het Morgellon syndroom. Het is een huidaandoening waarvan de meeste artsen denken dat het psychisch is. Helaas voor degenen die er aan leiden denkt de eigen omgeving dat vaak ook. Familie en vrienden doen het af als waandenkbeelden, wanneer een lijder aan het syndroom vertelt dat er bacteriën onder zijn huid krioelen.

Dat doen bacteriën echter bij iedereen. Miljarden bacteriën en andere micro-organismen bevolken immers ons lichaam. Bij lijders aan het syndroom zorgen ze voor uren en soms dagenlange jeuk. Bij de duizenden lijders aan het syndroom groeien soms ook kleurrijke draadjes uit de poriën.

Thomas Brown en de Morgellons

De Engelse arts Sir Thomas Brown schreef in 1654 het verhaal ‘Brief aan een vriend’. Daarin vertelt hij een gebeurtenis dat hij meemaakte tijdens een reis rond 1630 naar La Rochelle. In zijn verhaal gebruikt hij het woord Morgellons. Hij schrijft, ‘… haartjes die me het meest amuseerden zaten niet in het gezicht of op het hoofd, maar op de rug. En niet van mannen, maar bij kinderen. Zoals ik lang geleden waarnam bij de endemie van kleine kinderen in Langedoc, genaamd Morgellons. Daar leken de harde haren symptomen van de ziekte waarbij ze hevig hoesten en overgeven‘.

Medisch historici beweren dat de passage van Thomas Brown bijna letterlijk is overgenomen uit een boek uit 1577 van Petrus Pichotus, een Franse arts uit Bordeaux. Volgens hen is het echter vrijwel onmogelijk dat Brown het boek zelf in bezit had of het zelf zou kunnen kennen; er waren slechts een klein aantal exemplaren gedrukt bij uitgeverij Millangium in Bordeaux.

Mary Leitao en haar zoontje

In 2001 kreeg het zoontje van Mary Leitao, een biologe uit Boston, last van hevige jeuk en er groeiden haartjes uit zijn poriën. Letiao ging op onderzoek uit, maar stuitte met haar verhaal op veel onbegrip. Ze ontdekte de tekst van Brown waarin hij schreef over het Morgellon syndroom. Mary en haar man Edward, internist van beroep, zochten verder. De symptomen bleven echter onverklaarbaar.

Leitao zette daarom een stichting op en startte de website Morgellons. Daar kunnen mensen zich aanmelden die aan dezelfde kwaal denken te lijden. Kort na de start van de website waren er al meer dan 100.000 aanmeldingen. Genoeg om de aandacht te krijgen van de Amerikaanse regering en andere instanties.

Het leidde tot onderzoek, maar zonder een positief medisch resultaat. Ondanks onderzoek en de vele berichtgeving blijft het Morgellon syndroom een mysterieuze aandoening. De medische wereld houdt het nog steeds bij een psychische oorzaak. Een leek kan dat bij de afbeeldingen waarschijnlijk moeilijk geloven (zie ook de foto in de header).

Aanvullende informatie:

• De afgelopen jaren krijgt het Morgellon syndroom meer wetenschappelijke aandacht. Veel onderzoek vindt plaats door dermatologen.
  • ‘Morgellons Disease – An Urban Legend’, uit 2016 van Chatterjee en Kale (PDF - 544,48 KB).
  • ‘The Mystery of Morgellons Disease’ uit 2016 van Savely e.a. (PDF - 436,02 KB).
  • ‘Morgellons Disease – a case report’ uit 2017 van Kyy Han Kim e.a. (PDF - 194,11 KB).
• Wiki over het Morgellon Syndroom
• De website van Mary Leitao over Morgellons
• Website met uitleg en video’s Morgellons Exposed
• In sommige verhalen lijkt het Morgellon Syndroom even vreemd als dat van de plotselinge dood van mensen (groepen) in Amerika
• Lees ook over het verschil tussen angst, fobie en syndroom