In het gesprek met Rob, vroeg hij, ‘is er volgens jou door de crisis veel veranderd in jouw werk?’.

Ik vertelde hem, ‘ik denk dat er in het algemeen wel wat is veranderd, niet alleen in mijn werk. Ik weet niet of het door de crisis komt en ik denk ook dat de veranderingen niet door iedereen direct op dezelfde manier worden ervaren. Het hangt af van je manier van werken vóór de crisis en je persoonlijke situatie’.

‘Ok, en concreet betekent dat?’, drong Rob aan.

‘Ik ben er een tijdje uitgeweest, daardoor was de verandering toen ik terugkwam nadrukkelijker zichtbaar dan wanneer ik gewoon was doorgegaan. Er zijn bij iedereen vaker veranderingen geweest, niet per se door crisis, ook door technische verbeteringen, andere inzichten en dergelijke. Persoonlijk veranderde ik daarbij geleidelijk mee of ik paste me aan. Door de crisis, als daar al echt sprake van was, moest dat wellicht wat bewuster’.

Geef eens wat voorbeelden’.

Een deskundige zijn

‘Je moet tegenwoordig een deskundige zijn. Dat vind ik de mooiste verandering’, zeg ik, ‘er zijn meer veranderingen, maar deze vind ik persoonlijk wel interessant. Ik zie mezelf nog door een gemeentehuis lopen met een ambtenaar bij een gemeente waar ik voor werk. Ik ben voor hem een lastige productie aan het doen, een grote A0-poster met alle in uitvoering zijnde werkzaamheden van de gemeente erop. We komen een andere ambtenaar tegen in de gang die zegt “ha, de tekstschrjiver”. De eerste ambtenaar keek me verbaasd aan. Maar ik deed voor die gemeente allerlei werkzaamheden. De ene keer was ik drukwerk- of filmproducent, dan weer tekstschrijver, fotograaf, maker van de maandelijkse nieuwsbrief of voorzitter bij een bewonersvergadering’.

‘En dat kan niet meer?’, vraagt Rob.

‘Op zich kan het wel, maar niet meer zo gemakkelijk als vroeger. Mensen willen een expert, iemand die op een deelterrein van zijn vakgebied heel goed is, je moet tegenwoordig een deskundige zijn’.

‘En waarom is dat voor jou persoonlijk interessant?’.

Brede inzetbaarheid illusie

‘Omdat ik merkte dat ik veel verschillende dingen deed, niet omdat ik veel kan, maar omdat ik dacht daarmee meer kansen te hebben. Bredere inzetbaarheid geeft meer verschillende klanten in meerdere branches. Maar dat is niet zo en dat realiseerde ik me pas door die verandering in de markt te zien’.

‘Dus het is niet iets van jou, dat je inzag dat klanten willen dat je een deskundige bent op één bepaald gebied’.

‘Nee, het is wellicht een logische ontwikkeling. Het is overigens niet zo rigide als jij nu wellicht denkt. Je mag als fotograaf ook best een tekst maken. Maar met het complexer worden van de samenleving, de nieuwe technologieën en dergelijke moet je meer focussen op enkele disciplines en dat maakt je vanzelf een deskundige op het gekozen terrein’.

Rob knikt.

Generalist

‘Het is overigens niet zo dat ik bewust generalistisch was. Er waren veel meer mensen in mijn branche met verschillende disciplines bezig. Bij mij speelde wel mee dat ik nieuwsgierig ben naar hoe iets werkt. Als peuter sloopte ik mijn speelgoed al om te kijken hoe het in elkaar zat’.

‘Je kunt al jouw ervaring natuurlijk wel meenemen in je deskundigheid op het gebied waarin je dan expert wilt zijn?’, merkt Rob half vragend op.

‘Ja, maar dat doe je denk ik automatisch. Een deskundige zijn betekent kennis van iets, met medeneming van alles. Eerdere ervaringen en opgedane kennis op andere terreinen helpen de deskundigheid op één terrein te vergroten’.