‘Faillissement maakt de zorg beter ‘, zegt Robin halverwege ons gesprek. Ik had hem al een tijd niet gezien. Gisteren kwam hij langs. Hij vertelt over de afgelopen drie jaar, waarin we geen contact hadden. Allebei te druk met onze eigen beslommeringen. De zin speelt even door mijn hoofd, faillissement maakt de zorg beter.

Verkoop

Robin leerde ik een aantal jaren geleden kennen. Hij leidde een bedrijf waarvan de zestigjarige eigenaar het wat rustiger aan wilde gaan doen. Vijf jaar geleden vertelde hij me dat de eigenaar het bedrijf had verkocht aan een investeerdersgroep. Er kwam een nieuwe directeur en Robin bleef leiding geven aan het bedrijf met 85 werknemers, omdat hij nu eenmaal de kennis had.

Gisteren kreeg ik de rest van het verhaal te horen. De nieuwe directeur haalde er twee relaties bij. Samen vormden ze een driekoppige directie. Robin bleef de werkvloer aansturen. Aan het eind van het eerste jaar waren de investeerders niet tevreden. De kosten moesten omlaag. Er werd een man op freelance basis toegevoegd aan de directie om dit te realiseren.

Leegroof

Het bedrijfsproces werd opgedeeld in min of meer logische divisies. Dat waren er drie en ze kregen alle drie een chef van buiten met een directiesalaris. Hetzelfde jaar nog werd een verdere opdeling gemaakt en bestond het bedrijf uit de oorspronkelijke 85 medewerkers en negen nieuwe leidinggevenden met topsalarissen.

De kosten waren toegenomen, terwijl voor het behouden van omzet alle zeilen moesten worden bijgezet. Robin begon zich steeds meer te ergeren en ging bij de oude eigenaar te rade. Maar wat kon die man doen. Het bedrijf was verkocht. Alleen de panden waren nog van hem en daarvan werd de huur netjes betaald… tot tweeënhalf jaar geleden.

De nieuwe mannen permitteerden zich allerlei extraatjes bovenop hun salaris, er werd niet meer geïnvesteerd in noodzakelijke bedrijfsmiddelen en Robin zag het eind van het bedrijf in zicht komen. Toen hij een baan elders kreeg aangeboden verliet hij, wat hij inmiddels zag als, een zinkend schip. Dat was anderhalf jaar geleden.

Faillissement

Het faillissement liet nog een half jaar op zich wachten. Maar een jaar geleden viel het doek. Een altijd goed lopend bedrijf was leeggeroofd en hield op te bestaan. Kort daarna werd Robin gebeld. De oude eigenaar was bezig het bedrijf terug te kopen uit het faillissement en of Robin wilde helpen er weer wat van te maken. Na een paar gesprekken stemde hij toe.

Door het faillissement kon een nieuwe start worden gemaakt. De meeste oud medewerkers kregen hun baan terug, de klanten werden weer benaderd en het bedrijf kwam weer op gang. Geleidelijk kreeg het weer zijn schwung terug, zoals Robin het noemde, het werd weer leuk, de sfeer was goed, de klanten en de medewerkers tevreden.

Faillissement maakt de zorg beter

En toen kwam die uitspraak, ‘faillissement maakt de zorg beter ’. Door het faillissement kon opnieuw naar het bedrijf worden gekeken. Dingen die geleidelijk het bedrijf en de bedrijfsvoering waren ingeslopen konden tegen het licht worden gehouden. In een lopend bedrijf is dat moeilijk, maar bij een nieuw bedrijf of een doorstart kan dat wel. Oud zeer neem je niet mee, formuleerde Robin deze schifting.

‘Het zou een ideale oplossing zijn voor de zorg in Nederland’, zei Robin, ‘faillissement maakt de zorg beter. Iedereen op straat, contracten niet meer geldig en daarna opnieuw opbouwen. Overbezette directielagen eruit, goudgerande contracten weg. Opnieuw beginnen. Efficiënter en met oog voor de werkvloer en klanten’.

‘Ja, alleen gaat het bij faillissement om geld. Er moeten schuldeisers zijn’, breng ik in.

‘Er zijn schuldeisers genoeg. Wat dacht je van al die mensen die zorg nodig hebben en slecht worden geholpen. Ok, het gaat dan niet direct om geld of financiële schulden. Maar laten we eens toegeven dat er veel goed gaat in de zorg en veel slecht en dat de balans overhangt naar de negatieve kant. De enige manier om daar werkelijk vlot uit te komen is opnieuw beginnen. Dat lukt nooit vanuit een lopende organisatie, wel vanuit de hernieuwde doorstart van een failliete organisatie.

‘Een moreel failliete organisatie’.

‘Ja, de moreel failliete zorginstellingen opnieuw opbouwen. Het leuke is, en dat merkte ik ook bij ons bedrijf, dat je de basis van werken niet hoeft te veranderen. Je hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden, je vernieuwt alleen de spaken en legt er een schoon binnenbandje in. Echt, alleen een faillissement kan de zorg beter maken’.