Rob is vier maanden geleden gescheiden. Twee weken na de officiële uitspraak kwam ik hem tegen. ‘Het is vervelend en jammer’, vertelde hij, ‘schuld en verwijt wisselen zich af. En het gevoel van mislukking. Maar het vrijgezel zijn voelt goed’.

Ik had maar wat geknikt. Wat moet je zeggen. De emoties zijn na vijf maanden wellicht nog te vers en de gebeurtenis is nog onverwerkt. Het rouwproces is nog in volle gang met een zoektocht naar verklaringen en de invulling van het nieuwe leven.

Vrijgezel zijn

Afgelopen week ben ik weer even bij Rob langsgegaan. Hij was enthousiast en zag er goed uit. Was het in euforie dat hij mij begroette met, ‘René het vrijgezel zijn is geweldig. De nadruk ligt op vrij zijn, maar ik heb inmiddels meer voordelen ontdekt’.

‘Laat maar horen’, lach ik hem toe.

‘De kern zit al in het woord vrijgezel zijn. Heerlijk vrij zijn. Neem alleen al het bed. Er is geen haar of mijn kant meer. Ik kan links liggen aan de raamkant, naar rechts bewegen of ik ga in het midden liggen. Niemand die me vertelt waar ik moet liggen’.

‘Ik ben benieuwd waar je nog meer mee komt. Dit heeft me nog niet overtuigd’, reageer ik.

‘Het Netflix account is helemaal van mij, ik kan kijken wat ik wil’.

‘Sorry hoor, maar voor 1 euro extra heb je twee accounts. Als dit je voordelen van het vrijgezel zijn …’

‘Ik kan waar dan ook weggaan wanneer ik wil’.

Advocaat van de duivel

‘Ben ik advocaat van de duivel? Je noemt gewoon dingen die jou een gevoel van vrijheid geven. Maar wat als je als vrijgezel met een vriend of vriendin ergens naar toe gaat. Dan ben jij toch niet de egoïst die zijn eigen gang gaat’.

‘Ja ja, ben jij maar advocaat van de duivel. Ik vind het geweldig alleen te zijn’, reageert Rob.

‘Degenen die ik dat hoorde zeggen hadden binnen korte tijd weer een relatie. Waarschijnlijk kun jij helemaal niet alleen zijn en loop je continue tegen een muur. Je sust eenvoudig je onrustgevoelens met je drogredenen over vrijgezel zijn’.

Rob kijkt me vertwijfeld aan.

‘Nou, doe er nog eens een paar. Geef nog eens wat voordelen van vrijgezel zijn’.

Alleen of eenzaam

‘Misschien heb je wel gelijk. Het is allemaal nog vers en Marianne en ik waren bijna twintig jaar samen. Ik ben de afgelopen periode een paar keer wezen stappen in mijn eentje. Naar de kroeg, een discotheek en dergelijke. Ik heb nieuwe mensen ontmoet en ontdekt dat er een groot verschil is tussen alleen zijn en eenzaam zijn’.

‘Met dat laatste heb je een leuk punt te pakken. Alleen zijn of eenzaam. Het is een groot verschil dat niet iedereen kent. Hoe heb jij het ervaren?’.

‘Ik ben er nog niet helemaal uit. Het is alsof ik weer blij kan zijn met mezelf, zoals ik dat vroeger was als jongen. Ik ben tevreden met mezelf als gezelschap. Klinkt dat?’

‘Ik begrijp wat je bedoelt’, antwoord ik.

‘Het is alsof ik mijn individualiteit sterker voel. Ik ben niet meer één van twee die samen één zijn, zoiets’.

‘Maar hoe uit zich dat dan?’.

‘Tja, toch een beetje door de dingen die ik al noemde. Wellicht flauwe zaken, zoals zonder overleg tijd maken voor dingen die ik waardevol vind of dat je slechts omringt ben met dingen van je eigen keuze. Daar zijn natuurlijk heel veel voorbeelden van te geven’.

‘Het zijn toch vooral materiële dingen die je noemt. Ik vind die rust in jezelf ontdekken, het voelen dat je een individu bent belangrijk. Die kun je ook hebben als je samen leeft, een relatie hebt, maar dan moet je wel goed met elkaar kunnen communiceren, respect voor elkaar hebben en beide partners moeten zichzelf kennen’.

Maslow

‘Ik had laatst een bijzondere ervaring’, negeert Rob mijn opmerking, ‘ik was een oude klok aan het repareren. Dat ding had jaren in een doos gelegen, het was gedeeltelijk gedemonteerd. Het kostte me moeite het weer in elkaar te zetten. De tijd, het was avond, vloog voorbij. Zonder dat ik er erg in had was het nacht geworden. Dat realiseerde ik me pas toen ik me helemaal in mezelf voelde, alsof ik in een cocon zat. Ik had een sterke ervaring van mijzelf, van mijn individualiteit. Dat gevoel is eigenlijk nauwelijks in woorden te vangen’.

‘Wat je beschrijft lijkt op een piekervaring, zoals Maslow dat bedoelde’, zegt ik, ‘maar dat is niet per se iets voor vrijgezellen’.

‘Nee, dat wil ik ook niet beweren. Maar voor mij was het een unieke, nieuwe ervaring. Ik heb het tijdens mijn huwelijk nooit meegemaakt. Ik zie wel in dat het kwam doordat ik volledig opging in de activiteit en daarbij niet werd gestoord’.

‘Dat is het. Ik denk overigens terugdenkend aan ons gesprek dat het allemaal met afspraken te maken heeft. Natuurlijk moet je wanneer je een relatie hebt en samen woont op een bepaalde manier rekening houden met elkaar. Maar de voordelen die je noemt van vrijgezel zijn, vereisen bij de daaraan tegengestelde nadelen van samen zijn hooguit dat je het bespreekbaar maakt’.

‘Hoe bedoel je dat?’

Bespreekbaar maken

‘Bij de voorbeelden die je gaf is het wellicht wat moeilijker. Maar stel dat je de volgende situatie hebt, die jij als voordeel van vrijgezel zijn zou kunnen beschouwen. Je spreekt met jezelf af, voor je gaat slapen, dat je vroeg wilt opstaan. Maar ’s ochtends beslis je nog even een uurtje te blijven liggen om een boek te lezen. Je hoeft dan inderdaad aan niemand daarover verantwoording af te leggen. Ligt het in de lijn van zo’n voordeel van vrijgezel zijn van jou’.

‘Ja, tijdens mijn huwelijk hoefde ik dat niet te proberen’.

‘Dat is toch jammer, want het zou in een relatie ook moeten kunnen. Door er een afspraak over te maken of op zijn minst het te bespreken’.

Zo gaat het gesprek nog even verder, waarbij Rob nog een paar oninteressante voorbeelden geeft. Zoals het laatste glaasje uit een fles drank niet hoeven delen. Sneller naar buiten gaan als er niemand is om samen mee binnen iets leuks te doen. Niet naar ABBA hoeven te luisteren omdat je vrouw of vriendin dat leuke muziek vindt.

Ik denk dat Rob niet lang vrijgezel zal zijn.