- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Stress in ons voedsel

Ik geloof dat er stress in ons voedsel kan zitten. Als ik bij Cor ben, een oudere vriend die opgroeide op het boerenland, vraag ik hem naar zijn mening.

‘Geloof jij in stress bij dieren? En dat het vlees bij het slachten daardoor wordt beïnvloed. Dat wij dus gestrest vlees eten?’, vraag ik Cor. Hij is bijna tachtig en ik praat regelmatig met hem over zijn jeugd, een periode ruim voor mijn geboorte.

‘Natuurlijk hebben ze stress en daardoor zit er ook stress in ons voedsel’, vult hij ongevraagd aan. ‘Er is weliswaar veel veranderd in de omgang met dieren, maar een dier voelt wanneer zijn einde nadert, of dat nu door ziekte is of door slachting. Overigens hebben niet alleen dieren stress. Ook planten. Dus bij het eten van groenten heb je er ook mee te maken’.

ESP met planten

Ik kijk hem verbaasd aan. Niet omdat ik hem niet geloof. Ik heb in het verleden gelezen over ESP met planten en er zelf experimenten mee gedaan. Ik ben verbaasd over hoe hij de vraag oppakt en vraag door over het boerenleven, het dicht bij de natuur leven. Dan zegt hij, ‘planten kunnen ook verkouden zijn’.

Vanzelfsprekend hoor ik hem uit over de grieperige tomatenplanten en andere voorbeelden uit zijn jeugd. Ik weet ook dat ik het onderwerp weer ter sprake zal brengen als hij omringt is door zijn jeugdkameraden. Ik geniet ervan hoe ze herinneringen ophalen en elkaar aanvullen in verhalen.

Vooral het feit dat ze dichter bij de natuur staan dan de theoretische geschoolde dieractivisten, vind ik een openbaring. Vanuit hun praktische scholing én ervaring kijken ze nuchterder, maar volgens mij ook realistischer naar de natuur. Daarom maakt hun samenkomst me ook altijd een beetje treurig, vanuit de gedachte dat hun kennis verloren gaat omdat het veel jongeren niet interesseert en ons natuurbeleid voornamelijk wordt gebouwd op vals sentiment.

Aanpassingsvermogen

Terug op kantoor ligt er een briefje op mijn bureau. ‘René, dit vind jij interessant!!!’ staat erop, met eronder een URL. Ik besluit direct te gaan kijken. De internetpagina van de URL handelt over een Science Battle, over een jongen die niet houdt van spreken in het openbaar, maar uiteindelijk toch een prijs won met zijn lezing. Interessant, maar waarschijnlijk is het niet de reden dat het briefje op mijn bureau ligt.

Stress in ons voedsel

Het blijkt te gaan over onderzoek naar de reactie van planten op overstromingen. Grof gezegd blijkt dat ze hun adem dan inhouden tot het water weer is gezakt. In werkelijkheid is het natuurlijk ingewikkelder. Geld voor onderzoek is er echter niet. Tot een bierfabrikant het interessant vindt gerst te laten onderzoeken. Want gerst dat stress heeft, beïnvloedt de smaak van het bier en dat is slecht voor de bierverkoop.

Stress in bier omdat gerst is geschrokken van een overstroming of iets anders is zijn omgeving. Stress in ons voedsel, denk ik, is er een betere manier om de verbondenheid van alles op aarde weer te geven.

‘Ga eens met mijn vrouw praten’, had Cor het gesprek beëindigd, ‘zij weet dat planten het beter doen als je met ze praat, als je vriendelijk voor ze bent’. Ik wist het al.