Trucs van professionals. Ik moest eraan denken toen ik gisterenmiddag bij Karel was. Karel geeft workshops. Hij is van plan deze op te gaan nemen met video, webinars te gaan geven en video’s op zijn website te plaatsen.

Hij vertelde het met een lichte terughoudendheid in zijn stem. Toen ik hem daarop wees zei hij dat de opnameapparatuur best prijzig is. ‘Zo’n Sony digitale videocamera is toch al snel een paar duizend euro. Daar komen montageapparatuur of software nog bij. Adobe Première is alleen nog als abonnement te krijgen. En vergeet de leercurve niet’, zei hij er snel achteraan.

Trucs van professionals

Ik glimlachte. Het was het moment dat ik aan de trucs van professionals dacht. Ik zei tegen Karel, ‘dat valt reuze mee, je moet eenvoudig anders denken’. Karel keek me verwachtingsvol aan. Ik zal je eerst een anekdote vertellen, vertelde ik Karel. Waarschijnlijk heb ik het al eens verteld.

David Hamilton

David Hamilton is beroemd geworden met zijn softe foto’s. Portretten van vrouwen die als door een mist zijn gefotografeerd.

Hij deed dat met een eenvoudig glazen filter voor zijn lens. Hij ademde daarop, keek door de zoeker en zag de condens van zijn adem langzaam wegtrekken. Op het, naar zijn inzicht, juiste moment maakte hij de foto. Daarna herhaalde hij dat proces.

Een soft focus filter

Zo’n zelfde trucje had hij met andere materialen. Hij spande bijvoorbeeld een nylonkous voor de lens. Daar prikte hij een gaatje in waardoor het daarachter scherp werd en de randen vervaagd bleven. De truc met de nylonkous combineerde hij ook met de ademtruc.

Na het uitbrengen van boeken met foto’s, die hij op bovenstaande manier maakte, waren de soft focus filters niet aan te slepen. Alle amateurfotografen wilden zo’n filter, waarbij de waas in het filter was gebouwd.

Ze gaven daardoor veel geld uit aan iets waar Hamilton zijn adem voor gebruikte. Bovendien hadden ze veel minder controle over de opname.

Big Brother

De tweede anekdote die ik Karel vertelde was het verhaal over het tv-programma Big Brother. De technische man van dat programma vertelde me het ooit, het komt dus uit betrouwbare bron. Veel grafische bedrijven werkten in die tijd met een Sun-computer van enkele tonnen. Mooie en snelle computers. Voor Big Brother zouden er een flink aantal nodig zijn.

Een medewerker bedacht dat het even goed zou kunnen met PC’s en een goeie grafische kaart. Zo’n computer van een PC Privé project. Die kostten toen per stuk 2000 euro. Zelfs bij het regelmatig kopen van de nieuwste apparatuur, zou het nog steeds voordeliger zijn. Viel er eens een computer uit, dan werd er voor weinig geld een nieuwe neergezet.

De kunstenaar

Ooit had ik het met een galeriehouder over de trucs van professionals. Ik vertelde hem het verhaal van David Hamilton. Hij beaamde het. Bij echte kunstenaar zie je dat ook, vertelde hij. De amateur koopt al snel een nieuwe tube als zijn verf te hard is geworden. Een kunstenaar spuugt op de oude verf, hij kneedt het en plast er desnoods overheen.

Karels video

‘Ja, en wat moet ik daarvan leren?’, vroeg Karel na mijn anekdotes.

‘Je hoeft er niets van te leren. Ik kan je echter wel vertellen dat jij geen dure apparatuur nodig hebt, geen dure software en dat de leercurve minimaal is’.

‘Ok, vertel maar’, mompelde Karel toch nog wat ongelovig.

Canon IXUS 285 hs

‘Ik weet dat je een film heel goed kan opnemen met een eenvoudige camera. Ik ken zelfs mensen die daarvoor een Canon IXUS gebruiken. Het nieuwste type, de IXUS 285, is full HD en heeft een prima kwaliteit. Je kunt ook een spiegelreflexcamera gebruiken, bijvoorbeeld de Canon 750D. Dan kun je eventueel tussendoor de lenzen wisselen’.

‘Ik wil dat weleens zien’, reageert Karel.

‘Weet je wat het grootste probleem van professionals is. Dat ze met grote camera’s moeten komen, omdat ze anders door leken niet serieus worden genomen. Maar in de studio of thuis gaat het om efficiëntie. Jou zou het ook moeten gaan om het resultaat, niet om de weg daar naartoe’.

‘Ik zou, voor datgene dat jij wilt, zo’n IXUS kopen voor 200 euro’, ga ik verder. ‘Daar koop je een eenvoudig HAMA statief bij van circa 30 euro. Voor het monteren kun je bijvoorbeeld VideoPad Video. Dat programma van NHS Software kost ongeveer 25 euro. Deze kan zelfs 4K-film hanteren. Dat is 4x Full HD. Er zijn overigens ook al fotocamera’s die in 4K kunnen filmen.’

‘En dat is voldoende?’.

‘Ja, laat je niets wijsmaken door anderen. Natuurlijk kan het beter en mooier. Muggenzifters, amateur dus, zullen je wijzen op het verschil in lenzen, dat je distortion (vertekening) hebt en meer chromatische abberatie. Echt gezeur en voor jou helemaal niet relevant. Niemand ziet straks het verschil tussen jouw video en die van de dwaas met een Sony camera van 3000 euro. En dat zijn film is afgewerkt met Adobe Première kun je ook nergens aan zien’.