Kitty Genovese en de lessen
Bijna 52 jaar geleden werd Catharine Kitty Genovese op brute wijze verkracht en daarna doodgestoken. Ze kwam van haar werk. Ze parkeerde haar auto op de parkeerplaats achter het appartementencomplex waar ze woonde, in een Tudor gebouw aan de Austin Street 82-70. Ze moest nog 30 meter lopen naar de entree van het gebouw.
Daar stond een man. Het bleek de 20-jarige Afro-Amerikaanse Winston Moseley. De werknemer van Sperry Rand (voorheen Remington Rand) greep haar. Drie keer liep hij van haar weg terwijl ze om hulp riep en enkele getuigen vanachter hun venster naar hem riepen.
Kitty Genovese dood
Uiteindelijk kon hij ruim een half uur ongestoord zijn gang gaan. Van de vermeende 37 getuigen belde geen enkele de politie. Pas 40 minuten later werd de politie geïnformeerd. Die waren twee minuten later aanwezig. Net te laat. Kitty Genovese stierf kort nadat de politie was gearriveerd.
Velen vroeger zich af waarom geen van de getuigen de politie had gebeld of pas na lange tijd. Er waren zelfs mensen die vonden dat de getuigen medeverantwoordelijk gesteld moesten worden voor de dood van Kitty Genovese. Maar er was nog geen wettelijke bepaling die burgers verplicht een misdaad te melden.
Onderzoek
John M. Darley en Bibb Latané, beide sociaalpsycholoog, waren de eersten die wilden onderzoeken wat de reden zou kunnen zijn dat de getuigen niet hadden reageert.
Tijdens hun onderzoek (zie hieronder verslag) bleek dat 85% van de deelnemers onmiddellijk hulp ging zoeken wanneer ze dachten als enige getuige te zijn van een noodsituatie. Wanneer een deelnemer wist dat er nog twee getuigen waren daalde dit percentage naar 62% en bij zes getuigen in totaal nam nog maar 31% het initiatief hulp te zoeken.
Omstandereffect
Darley en Latané concludeerden dat er twee fenomenen speelden: Diffusion of Responsibility en het Audience Inhibition Effect. Later onderzoek, onder andere van Robert Caldini, bracht meer te onderscheiden fenomenen naar boven. Tezamen worden die het omstandereffect genoemd.
Overigens waren er later ook onderzoekers die hun vraagtekens zette bij eerdere veronderstellingen bij de moord op Kitty Genovese. Bijvoorbeeld Manning, Levine en Collins twijfelden na uitgebreid onderzoek van alle documentatie rond haar dood, of er wel 37 getuigen waren geweest.
Verspreide verantwoordelijkheid
Diffusion of Responsibility, wat ik vertaal als verspreide verantwoordelijkheid, is het fenomeen dat mensen geen actie ondernemen als er anderen zijn. Ze gaan er dan vanuit dat een ander verantwoordelijk is of al actie heeft ondernomen. Wat daarbij ook meespeelt is het voorkomen van verlegenheid, bijvoorbeeld wanneer de politie wordt gebeld terwijl deze al door meerdere anderen is geïnformeerd.
Groepsremming
Naar het remmende effect van groepen op individuen is al lang voor de moord op Kitty Genovese onderzoek gedaan. Darley en Latané ontdekten ook hier met name het voorkomen in een schaamtevolle situatie te komen. Bijvoorbeeld omdat de vermeende noodsituatie uiteindelijk niet bleek te bestaan. Zelfs de kleinste kans dat een situatie niet kritiek was, maakte dat deelnemers geen actie ondernomen.
Les 1.
Volgens Darley, Latané en andere psychologen zijn er twee lessen te leren uit hun onderzoek. Laat je in een mogelijke noodsituatie niet leiden door sociale druk. Wees een actieve getuige. Leg de verantwoordelijkheid niet bij anderen. Reageer en bedenk je dat anderen ook zoeken naar oplossingen, maar vooral passief reageren. Als jij actie onderneemt, volgen er meer.
Les 2.
Ben je zelf het slachtoffer. Richt je dan op één van de omstanders. Daarmee haal je hem of haar uit de anonimiteit. Geeft concrete opdrachten, zoals bel 911 of bel een ambulance. Ook in dat geval zullen waarschijnlijk meerdere omstanders in actie komen.
Meer informatie:
- Verslag door Darley en Latané van hun onderzoek in 1968
- Een verslag over de moord op Kitty Genovese en beelden van het onderzoek van Darley en Latané (Youtube)
- Artikel van Manning, Levine en Collins: The Kitty Genovese Murder and the Social
Psychology of Helping - Artikel, ‘Dealing with — or Reporting — “Unacceptable” Behavior‘ uit de Journal of the International Ombudsman Association
- Winston Moseley in de Murderpedia
Een filmpje waarin te zien is hoe mensen reageren op situaties, met uitleg.
Vorige en volgende berichten
« Ouder: Touwtyfus, een verwensing zonder achtergrondNieuwer: Banksy ontmaskerd met geografische profilering »Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.