Mijn oud klasgenoot Ronald was weer even in Nederland. Hij is de gezondheidsfanaat over wie ik al eens schreef. We spraken over klassieke fitness. Ronald en zijn sportvrienden in Californië zijn voorstander van “puur natuur”. Ze gebruiken geen anabolen en andere prestatie verhogende middelen.

Farmaceutische troep

Er lijkt veel veranderd in de sport- en fitnesswereld, maar het zijn eigenlijk maar twee dingen. Ten eerste zijn er allerlei kunstmatige middelen gekomen, zoals steroïden en andere farmaceutische producten. Ten tweede is er meer inzicht gekomen in de werking van het lichaam.

‘Wie wil er zo’n overdreven lichaam hebben, zoals je die tegenwoordig ziet bij bodybuilders en fitnessfanaten’, zegt Ronald, ’het gaat om een gezond en krachtig lichaam. Daar heb je die farma troep niet voor nodig, overigens ook de medicijnen niet, en kun je inzichten over het lichaam gebruiken’.

Maar in Ronalds wereld zijn ze kritisch op de vele berichten over de werking van het lichaam. ‘Die spreken elkaar tegen en je weet niet hoeveel van het onderzoek is gesponsord door producenten’.

Klassieke fitness

Daarom kiezen veel gezondheidsfanaten voor klassieke fitness. ‘Je moet eens kijken naar getrainde mannen van voor de Tweede Wereldoorlog’, zegt Ronald, ‘kijk naar de kopstukken op het gebied van sport en fitness van rond 1900. Maar je kunt ook teruggaan tot de Grieken’.

Voor de Tweede Wereldoorlog waren er nauwelijks farmaceutische producten in omloop. Steroïden kwamen pas rond 1950 op de markt. Sporters waren echter wel met gezondheid en fitness bezig. Er was al veel meer kennis dan we vaak denken.

Goede verhoudingen

‘Wat vooral opvalt in vergelijking met veel van de doorgeslagen fitness beoefenaren van nu, zijn de verhoudingen’, merkt Ronald op. ‘Die klassiekers waren strak en gespierd. Ze zagen er niet alleen sterk uit, maar waren het ook. Ze hadden vooral goede verhoudingen, waarbij geen enkele spier meer geproportioneerd is dan een andere. Het hele lichaam is gelijkmatig opgebouwd. Moet je dat eens vergelijken met de moderne fanaten. Ze zien er zacht en opgeblazen uit en de verhoudingen kloppen niet’.

‘Wat zou je liever willen?’, vraagt Ronald me, ‘zo’n door klassieke fitness gevormd, gezond lichaam zonder farmaceutica of een opgeblazen lijf met opgeblazen armen en benen’.

Rocky

Je kunt wel raden wat mijn antwoord was. Dus vroeg ik Ronald er meer over te vertellen. Wellicht wel leuk om nog even te vertellen dat Ronald en zijn sportvrienden ook voorstander zijn van basale trainingsmethoden. Ze werken het liefst niet met sportschoolapparatuur, maar gebruiken wat voor handen is. Aangevuld met touwtje springen en dergelijke.

Ik moet daarbij altijd aan de film Rocky IV denken. Waarbij Rocky’s tegenstander een goed uitgeruste sportschool kan gebruiken en Rocky in het bos traint met boomstammen, deurposten en zakken zand. Het lijkt ook een beetje op prison fitness, waarbij gevangenen zonder apparaten hun eigen lichaam gebruiken voor hun fitness oefeningen, hooguit aangevuld met een stoel of muur.

Oude meesters

Ok, Ronald vertelde me meer. Hij vertelde over Eugene Sandow. Dat was iemand die de oude Grieken als voorbeeld nam. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van het moderne bodybuilden, maar in een tijd dat er alleen natuurlijke middelen waren. Er kwamen meer namen voorbij, zoals Arthur Saxon, George Hackenschmidt, Hermann Goenrer, Alan Calvert en Edward Aston. Ze hebben allemaal boeken geschreven over hun trainingsmethoden, zowel gericht op kracht als op cardio.

Ze werkten allemaal met apparaten, zoals halters en dumb bells. Net zo makkelijk doe je ook hun oefeningen echter met eigen apparatuur.

Voeding

De oudjes, toen nog jonkies, schreven in hun nu klassieke fitness ook over voeding en manier van leven. Het leuke daarvan is dat ze hele andere ideeën hadden dan wij nu. Ronald noemde een paar dingen, waar hij overigens zelf zijn bedenkingen bij heeft.

Matig alcoholgebruik was rond 1900 geen probleem voor gezondheidsfreaks. Ze aten ook rood vlees, vette voeding, sloegen maaltijden over en aten weinig fruit. Een aantal aanbevelingen van toen worden ook nu nog of weer gebruikt, zoals zorg voor een goede nachtrust, interval training, krachttraining en gebruik zo min mogelijk slechte suikers.

Suiker

Dat laatste was volgens Ronald eenvoudig in die tijd, want suikergebruik is pas na de Tweede Wereldoorlog geëxplodeerd. Als ik hem vraag of er ook goede suikers zijn, antwoordt hij dat suiker een belangrijke bouwstof is. Er zijn meerdere soorten suiker en daartussen zitten goede, minder goed en slechte suikers.

Hij vertelt me uitgebreid over suikers, maar het staat een beetje los van het gesprek over klassieke fitness. Als we kennis van suiker hebben is het volgens Ronald wel beter op onze suikerconsumptie te letten. Vooral omdat het tegenwoordig overal aan wordt toegevoegd. Daar hadden die jongens toentertijd geen last van. Ze aten minder suiker in het algemeen en aan fabrieksproducten waren nog weinig onnodige suikers toegevoegd.

Bernarr MacFadden

Wanneer Ronald over Bernarr MacFadden praat merk ik dat ik geleidelijk op het puntje van mijn stoel zit. De man was rond 1900 een gezondheidsgoeroe. Hij schreef meerdere boeken over allerlei onderwerpen. Grotendeels fitness- en gezondheidsboeken, maar bijvoorbeeld ook een boek over hoe je je gezichtsvermogen kan verbeteren.

Ronald noemt het boek ‘Eating for Health and Strength’ uit 1921. Het bevat allerlei onderwerpen over voeding. Voedingswetenschap komt er in voor, de scheikundige kant van voeding en de fysiologie. Er staat ook in hoe je praktisch met voeding om gaat, hoeveel je moet eten, wat je moet eten, hoe je gewicht verliest of hoe je aankomt en hoe je eet voor kracht en spieren. Verder behandelt hij onderwerpen als wat de invloed is van voeding op je seksleven, hoe je ziektes kan voorkomen en wat je het best kunt eten als je op leeftijd bent.

Al met al een man om nog eens wat meer over op te zoeken. Evenals over andere klassieke fitness goeroes en klassieke fitness in het algemeen.