Mijn motto was een aantal jaren geleden “het leven is een spel”. Daarmee wedijverde ik met een vriend, wiens motto was “het leven is een feest”. Over en weer probeerden we elkaar aan te tonen dat het leven is een spel of een feest.

In feite dachten we wel ongeveer hetzelfde; beiden gingen we uit van positieve overtuiging. Het woord spel vond ik neutraler, da’s handig als het een keer tegenzit en je zeker niet van een feest kunt spreken.

Het leven is een feest

Zaten we met vrienden in een kroeg dan riep de vriend minstens één keer ‘zie je wel, het leven is een feest’. Dat deed hij ook bij een boswandeling, een fraai uitzicht in een stad, bij de aankoop van een prul of juist iets moois en op veel meer momenten. Natuurlijk was ik het vaak met hem eens.

Het leven is een spel

Ik moest “het leven is een spel” verdedigen, nadat ik dat ooit op me had genomen. Het spel heeft niet alleen slingers en gebak, zoals het feest, maar ook spelregels en keerzijdes. Ik gooide het erop dat het leven geven en nemen is.

Na het feest moet er bijvoorbeeld worden opgeruimd. Zo’n activiteit kun je nauwelijks feestelijk noemen. Met zijn opmerking ‘dat moet je laten doen’, probeerde hij er onderuit te komen. Voor mij was dat juist een bevestiging van mijn gelijk, het leven is een spel. Want je moet dat opruimen wel regelen, door iemand anders te overtuigen of te betalen.

Keuzes en mogelijkheden

Bij een spel heb je keuzes, denk aan Monopoly, je koopt of verkoopt een hotel, zet al dan niet huizen op een straat en moet een beetje geluk hebben door dubbele uitbetaling bij start of een gunstige kanskaart.

En als je iets wilt, bijvoorbeeld feesten, dan moet je daar wel de mogelijkheden voor hebben (geld, vrije tijd of innerlijke ontwikkeling). Zoals ik al aangaf was de definitie van de vriend rekbaar. Het hoefde niet per se gebak te zijn, ook een onbetaald mooi uitzicht maakte het leven feestelijk.

Vrijheid

Ooit zei iemand tegen me, ‘vrijheid bestaat door het kennen van blokkades’. Hij legde dat uit met het land zonder tijgers. In dat land ken je geen vrijheid van tijgers, want je weet niet eens dat er tijgers zijn. In het land met tijgers kun je wel vrijheid van tijgers kennen en zeggen ‘hè, hè, gelukkig even geen tijgers. Dat geeft het gevoel van vrijheid.

Spelregels

Bij een spel horen spelregels. Bij “het leven is een spel” zijn dat de blokkades. Even onverwacht een beurt overslaan, in de put zitten of juist ineens twee extra plaatsen vooruit mogen, maken het leven leuk, verrassend en spannend.

Je kent de regels globaal. Je hoeft er dus niet onzeker of bang van te zijn. En je mag ze enigszins aanpassen; je ben dus niet overgeleverd aan de dobbelsteen.Je weet echter niet altijd wanneer een regel van toepassing is en hoe een ander ze gebruikt. Natuurlijk is het vervelend als je twee keer achter elkaar een beurt moet overslaan.

Maar je weet dat je uiteindelijk weer verder kunt. Na regen komt immers zonneschijn. En als je in die zonneschijn een feest hebt, kun je daar na wat tegenslag extra van genieten.