vakantie afhaalpunt

Vakantie afhaalpunt bij de dozen stapelaar

‘Welkom bij het vakantie afhaalpunt van de dozen stapelaar’, zegt Harry met een glimlach als hij zijn voordeur voor me opent. In zijn gang staan minstens veertig dozen en doosjes opgestapeld. We kunnen er met moeite langs.

‘Tjonge’, zeg ik als we in de woonkamer zitten, ‘ben je een winkeltje begonnen’.

‘Nee, het begon met één pakje. De postbode met een pakje voor de buren. Wat doe je dan, je neemt het aan. De dag erop dezelfde postbode met twee pakjes voor mijn andere buren. Dan zeg ik niet tegen die man dat ik het niet doe. Twee dagen later een koerier’.

‘Enzovoort enzovoort. Ik begrijp het’, vul ik aan.

Vakantie afhaalpunt

‘Inmiddels ben ik een vakantie afhaalpunt voor de hele straat’, zegt Harry. ‘Gisteren kwam er een doos voor het gezin op de hoek, dat is twaalf huizen bij me vandaan. De bezorger was alle tussenliggende huizen langs geweest en er werd nergens opengedaan’.

‘Alleen bij Harry’, zeg ik lachend.

‘Inderdaad. Je verwacht dat als mensen iets bestellen dat ze weten dat ze thuis zijn. En als het dan bij een buur wordt bezorgd dat ze het dezelfde dag of hooguit een dag later komen ophalen. Nou, vergeet het maar. Ik weet inmiddels dat van de twaalf gezinnen links van me er negen op vakantie zijn. Van hen heb ik zestien pakjes liggen, waaronder die twee grote dozen’.

‘Daar ben je gelukkig mee’.

‘Dat snap je toch niet. Dat die mensen zoiets bestellen als ze op vakantie gaan. Ik bedoel, ik weet niet wat er in zit, maar ze weten toch wat de levertijd is’.

Voor de vakantie

‘Misschien is het wel iets waarvan ze hoopten dat het op tijd was voor de vakantie. Misschien wilden ze het meenemen’.

‘Dat denk ik niet. Die mensen zijn met het vliegtuig naar Sri Lanka. Zoiets groots neem je niet mee. Of er moet in zo’n grote doos een klein pakketje zitten. Wat me onwaarschijnlijk lijkt’.

Ik knik begrijpend.

‘Sommige dozen staan er al twee weken. Eergisteren kwam iemand een doosje halen. Dat stond helemaal onderin. Nog kapsones ook hoor. Dat mens komt met een briefje van de postbode en behandelt me eerst alsof ik een magazijnbediende ben. En als ik haar pakje zoek, staat ze ongeduldig zuchtend achter me. Nou die heb ik even flink de waarheid verteld. Ik ben geen vakantie afhaalpunt’.

Assertiviteit

‘Ergens is het je eigen schuld natuurlijk. Het zou een goede training in assertiviteit zijn geweest als je bij het tweede of vierde pakje had geweigerd het aan te nemen’, zeg ik wellicht op het verkeerde moment.

‘Op zich heb ik er niet zoveel problemen mee die pakjes aan te nemen voor de buren’, reageert Harry, ‘maar het is geen vanzelfsprekendheid. Zo’n mens kan ook normaal reageren’.

‘Wellicht is ze al een paar keer aan jouw deur geweest terwijl je er niet was’, merk ik op, ‘als jij het niet had aangenomen, had ze het kunnen afhalen bij een postkantoor of afhaalpunt dat de hele dag open is’.

Harry kijkt me aan zonder iets te zeggen.

Verantwoordelijkheid

‘Door het aan te nemen neem je ook een verantwoordelijkheid op je en doe je iets dat ook consequenties heeft voor je buren, hoe goed je het ook bedoelt als vakantie afhaalpunt.’

‘Wat zou jij dan doen?’, vraagt Harry.

‘De eerste keer dat ik het meemaakte, dat was voor mijn directe buren, heb ik het aangenomen. Toen ze het bij me ophaalde heb ik direct gevraagd of ze wilden dat ik pakjes in het vervolg ook zou aannemen. Met het risico dat ik niet thuis ben als het hun uitkomt. Ik heb ze er ook op gewezen dat er drie straten verderop een drogisterij is die als DHL Parcelshop werkt voor veel gangbare onlinewinkels. Ik laat, als de onlinewinkel erbij is aangesloten, altijd daar mijn bestelde spullen bezorgen’.

‘En hoe reageerden ze?’.

Goede afspraken

‘Eigenlijk voor ons beiden heel handig. Want we spraken af dat zij gebruik gaan maken van die drogisterij, voor zover dat mogelijk is. Kan het niet, dan neem ik het aan als ik thuis ben. En zij doen dat ook voor mij. Later heb ik het ook met mijn andere buren besproken. En nu hebben we een driehoeksverhouding met pakjes’.

‘Het klinkt verstandig. Voor mijn vakantie afhaalpunt is het te laat. Met mijn buren zal ik het ook eens overleggen. Maar ik heb al besloten dat ik het zeker niet meer voor de hele straat ga doen. Voor je het weet ben ik een conciërge. Dan kan ik straks bij alle buren de plantjes water geven, reservesleutels in beheer nemen en …’.

Op dat moment gaat de bel. Ik had hem al zien lopen in zijn oranje witte pak. Daar komt het volgende pakje. ‘Weer een doosje’, zeg ik lachtend, ‘die kun je er nog wel bij hebben’.

‘Ja, je bent vakantie afhaalpunt 2016 of niet. Dit jaar dan nog maar even wel’.

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 29 juli 2016 door in de categorie 2016, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *